Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25253 Esas 2022/4014 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ... ve Katılan ...’in aşamalardaki savunma ve beyanlarından suç konusu aracın sanık tarafından kullanılmak ve işletilmek üzere alındığının ancak sanığın içinde bulunduğu olumsuz ekonomik koşulların meydana getirdiği riski berataraf etmek maksadıyla aracın resmi işlemlerinin katılan ... tarafından gerçekleştirildiğinin, dolayısıyla her ne kadar aracın resmi kaydı katılan üzerinde olsa da taraflar arasındaki güvene dayalı inanç sözleşmesi niteliğindeki hukuki işlem gereğince aracın fiilen sanığa ait ve sanığın zilyetliğinde bulunduğunun ve taraflar arasındaki anlaşmazlıkların hukuki ihtilaf niteliğinde olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın fiilen kendisine ait olan araca zarar vermiş olması nedeniyle atılı mala zarar verme suçundan beraati gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
2- Hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, CMK’nın 253/3. fıkrasında yer alan “etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar” ibaresi madde metninden çıkarılmakla TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- 18/06/2014 tarihinde kabul edilip 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” hükmü gözetilmeden, sanık hakkında adli para cezasını ödemediği takdirde ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle istem gibi BOZULMASINA, 08/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.