Esas No: 2022/1642
Karar No: 2022/3950
Karar Tarihi: 08.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1642 Esas 2022/3950 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Suç işleyen çocuklar hakkında verilen mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçuyla ilgili mahkumiyet kararına itiraz edilmiş ancak itiraz mercii tarafından reddedilmiştir. Hırsızlık suçu sebebiyle verilen hükümler incelenmiş ve diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak, suç işleyen çocuklar için TCK'nın 168/1. maddesi gereği yapılması gereken indirim oranının belirtilen sınırlama doğrultusunda hesaplanmadığı ve sosyal inceleme raporu alınmadığı için hükümler BOZULMUŞTUR. Suç işleyen çocuklar hakkında işlenen fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin takdiri için sosyal inceleme raporu alınması gerektiği belirtilmiştir.
TCK'nın 168/1. maddesi, 5237 sayılı TCK, 5271 sayılı CMK, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I – Suça sürüklenen çocuklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların, 5271 sayılı CMK'nın 231/12. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu ve temyizi mümkün olmadığı, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin dilekçeleri üzerine itiraz mercii olan Afyonkarahisar 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin 03/03/2016 tarihli, 2016/195 Değişik İş sayılı kararıyla incelenerek itirazların reddine karar verildiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline istem gibi İADESİNE,
II – Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz istemlerinin incelenmesine gelince,
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1- Suça sürüklenen çocukların, soruşturma aşamasında, mağdurun iş yerinden çaldıkları eşyaların bir kısmının iadesini sağladığının ve mağdurun kısmi iadeye rıza gösterdiğinin anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK'nın 168/1. maddesiyle yapılması gereken indirim oranının aynı maddenin 2. fıkrasındaki sınırlama nedeniyle 1/2 oranından fazla olması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarihli ve 2016/6-986 E., 2018/554 K. sayılı içtihadında belirtildiği üzere, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35. maddesi ve Çocuk Koruma Kanunu'nun Uygulanmasına İlişkin Usul ve Esaslar Hakkındaki Yönetmeliğin 20 ve 21. maddeleri uyarınca; fiil işlendiği sırada 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocukların, işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin olup olmadığının takdiri bakımından, mahkemece sosyal inceleme raporu alınmadan veya alınmaması durumunda gerekçesi kararda gösterilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar müdafiilerinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
