Esas No: 2021/20207
Karar No: 2022/3962
Karar Tarihi: 08.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20207 Esas 2022/3962 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı önceki mahkeme tarafından verilmiş ve sanık 3 ay 10 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Ancak, sanık ve savcının istinaf talepleri sonrası Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından dava yeniden görülmüş ve sanık 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezasına çarptırılmıştır. Sanığın temyiz istemi, suça konu telefonu bulduğuna ve getirip teslim ettiğine, kesinlikle çalmadığına, haksız yere verilen karar ile mağdur olduğuna ilişkindir. Ancak mahkeme, sanığın temyiz istemini yerinde bulmamış ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kararın onanmasına karar vermiştir.
5237 sayılı TCK’nın 141/1, 168/1, 142/1-b, 62. ve 53. maddeleri mahkeme kararında yer almaktadır. Mahkeme kararında ayrıca, 5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerine de vurgu yapılmıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 141/1, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezasına hükmedildiği, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının istinaf talepleri üzerine Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesince davanın yeniden görülmesine karar verilerek, duruşma açılıp ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği anlaşılmakla, hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'' ve aynı Kanunun 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek, sanığın temyiz isteminin, suça konu telefonu bulduğuna ve getirip teslim ettiğine, kesinlikle çalmadığına, samimi şekilde ifade verdiğine, haksız yere verilen karar ile mağdur olduğuna ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık hakkında mağdura yönelik eylemi sebebiyle kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak yeniden verilen karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi’nin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 08.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
