Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1829 Esas 2020/2288 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1829
Karar No: 2020/2288
Karar Tarihi: 25.11.2020

Tefecilik yapma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1829 Esas 2020/2288 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında sanık beraat etti. Ancak, dosyadaki mevcut delillerin yeterli olmadığı düşünülerek, sanığın tefecilik yapma suçunu işleyip işlemediğinin belirlenmesi için kolluk araştırması yapılması, ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu dosyaların araştırılması ve borçlu kişilerin faiz karşılığı sanıktan para alıp almadıklarına dair tanıklıklarına başvurulması, sanığın vergi mükellefi olduğunun tespiti halinde gerektiğinde hakkında Vergi Tekniği Raporu düzenlenmesi gerektiği belirtilmiştir. Karar, eksik inceleme ve yetersiz gerekçelerle verildiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'ın 321. ve 326/son maddeleri.

9. Ceza Dairesi 2020/1829 E. , 2020/2288 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapma
Hüküm : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında tefecilik suçundan beraat hükmü kurulmuş ise de; dosyadaki mevcut delillerin hüküm kurmaya yeterli olmadığı nazara alınarak, maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılması bakımından sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılmasından, ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu açık veya kapalı icra dosyalarının araştırılması ve borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına başvurulmasından ve sanığın vergi mükellefi olduğunun tespiti halinde gerektiğinde hakkında Vergi Tekniği Raporu düzenlettirilmesinden sonra hasıl olacak sonuca göre hukuki durumunun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı, katılan Hazine vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25/11/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.