Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/838 Esas 2020/3018 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/838
Karar No: 2020/3018

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/838 Esas 2020/3018 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde görülen boşanma davasında, davacı kadın yoksulluk nafakası talebinde bulundu. Mahkeme, tarafların kusur oranlarına ve ekonomik durumlarına göre kadının asgari ücret seviyesindeki gelirinin yoksulluktan kurtaramayacak düzeyde olduğunu tespit ederek, davacı kadına uygun miktarda yoksulluk nafakası takdir etti. Kararın bir bölümü temyiz edilirken, itirazlar yersiz bulundu ve karar onandı. Ancak, yoksulluk nafakası talebinin reddedilmesi doğru görülmediği için karar bu yönde bozuldu. Kararda, \"Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz\" maddesi ile Türk Medeni Kanunu'nun 175. maddesi ve \"Yoksulluk nafakası, boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek tarafın, kusur durumuna bakılmaksızın, diğer taraftan mali gücü oranında geçimini sağlamak amacıyla isteyebileceği süresiz bir nafakadır\" şeklindeki Yargıtay İçtihatları Birleştirme Kararı (2009/3-165-186) hatırlatılmıştır.

2. Hukuk Dairesi 2020/838 E. , 2020/3018 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, yoksulluk nafakası yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının yoksulluk nafakasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Boşanma yüzünden yoksulluğa düşecek taraf, kusuru daha ağır olmamak koşuluyla geçimi için diğer taraftan mali gücü oranında süresiz olarak nafaka isteyebilir. Nafaka yükümlüsünün kusuru aranmaz (TMK m. 175). Toplanan delillerle, boşanmaya sebep olan olaylarda davacı kadının daha ağır kusurlu olmadığı, tarafların belirlenen ekonomik ve sosyal durumlarına göre kadının asgari ücret seviyesindeki gelirinin kendisini yoksulluktan kurtaracak düzeyde olmadığı, boşanma yüzünden yoksulluğa düşeceği gerçekleşmiştir (HGK m. 2009/3-165-186). O halde, davacı kadın yararına geçimi için uygun miktarda yoksulluk nafakası takdiri gerekirken, bu isteğin reddi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna 176.60 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi.15.06.2020 (Pzt.)