Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2014/11053 Esas 2015/23060 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile ücret, fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, ücretlerinin ve fazla çalışma alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı olarak 15/04/2013 tarihinde feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile ücret ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 15/03/2013 tarihinden sonra işyerine gelmemesi nedeni ile iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı olarak 31/03/2013 tarihinde feshedildiğini, davacının tüm ücret alacaklarının ödendiğini, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, hizmet süresi noktasında toplanmaktadır.
Davacının kayıtlara göre işten çıkış tarihinin 31.03.2013 olduğu anlaşılmaktadır. Davacının iş akdini feshettiği tarihin 15.04.2013 olduğu ispatlanamadığı halde işten çıkış tarihinin 31.03.2013 yerine 15.04.2013 olarak esas alınması hatalıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 25.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.