Çocuğun cinsel istismarı - cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5488 Esas 2020/487 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, cinsel taciz
HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Karaman Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 13.09.2017 gün ve 2016/74 Esas, 2017/76 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi, cinsel taciz suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz isteminin reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm ile temyiz isteminin reddine dair ek karar temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında cinsel taciz suçundan kurulan hükümle ilgili ek kararın incelenmesinde;
Gerekçesi gösterilmek suretiyle temyiz isteminin reddine dair verilen ek karar usul ve kanuna uygun olduğundan, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında Adana Dr. Ekrem Tok Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesince düzenlenen 11.11.2016 tarihli heyet raporunda cezai ehliyetinin tam olduğu ve 5237 sayılı TCK’nın 32/1, 32/2. maddelerinden yaralanamayacağı belirtilmiş ise de dosyada yer alan Karaman Devlet Hastanesinin 02.09.2015 günlü engelli sağlık kurulu raporunda şizofreni teşhisi de içeren tanılardan dolayı % 63 özürlü olduğunun bildirilmesi karşısında ilk derece mahkemesince sanığa ait hastane kayıtlarında konulan psikiyatrik tanılar ile çeşitli tarihlerde ilaç verilmesi dikkate alınıp, cezai ehliyet raporuyla Karaman Devlet Hastanesi raporu arasında konulan tanılar yönünden çelişki oluştuğu gözetilerek, sanığın dava dosyasıyla birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kuruluna sevk edilip, suç tarihinde üzerine atılı suçlarla ilgili TCK’nın 32/1 veya 32/2. maddesi kapsamında fiillerin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılayamayacağı veya bu fiillerle ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı hususlarında rapor alındıktan sonra cezai sorumluluğunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması nedeniyle alınan karara yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 19.01.2018 gün ve 2018/69 Esas, 2018/65 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.