Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18879 Esas 2014/441 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18879
Karar No: 2014/441
Karar Tarihi: 14.01.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/18879 Esas 2014/441 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kütahya 2. Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiştir. Hükümde, sanık hakkında alkol veya madde bağımlısı olup olmadığına ilişkin bir rapor alınmadan TCK'nun 57/7. maddesi uyarınca kararının infazına müteakip bağımlılıktan kurtulmasına kadar tedavi altına alınması kararlaştırılmış, sanığın adli sicil kaydındaki hükümlülükleri dikkate alınmamış ve denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi gereksiz bir uygulama olarak görülmüştür. Bu nedenlerle karar bozulmuş ve mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 57/7. ve 58/7. maddeleri
- 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108. maddesi ve 4,5 ve 6. fıkraları
- 5320 Sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi

3. Ceza Dairesi 2013/18879 E. , 2014/441 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2012/52708
MAHKEMESİ : Kütahya 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/11/2010
NUMARASI : 2010/116 (E) ve 2010/887 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında madde veya alkol bağımlısı olup olmadığına ilişkin rapor alınmadan 5237 Sayılı Yasanın TCK’nun 57/7.maddesi uyarınca kararının infazına müteakkip madde bağımlılarına özgü bir sağlık kuruluşunda bağımlılıktan kurtulmasına kadar tedavi altına alınmasına karar verilmesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında belirtilen hükümlülüklerinin nevi ve tarihlerine göre tekerrür hükümlerinin uygulama alanı bulunmayacağının gözetilmemesi,
3) Kabule göre: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik ve Tedbirlerinin İnfazı Hakkında kanunun 108. maddesinin 4, 5 ve 6. fıkralarına göre, denetim süresini belirleme ve gerektiğinde uzatma görevi, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasındaki davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olup, mahkumiyet hükmünde, mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik süresinin belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 14.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.