Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/15072 Esas 2014/36290 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/15072
Karar No: 2014/36290
Karar Tarihi: 18.12.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/15072 Esas 2014/36290 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir aracı çalmakla suçlanan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Ancak kararda suçun doğru nitelendirilmediği için temyiz edildi ve bozuldu. Sanık, aracı çalıştırmak için kaşık kullandığını itiraf etti. Mahkeme, bu eylemin TCK'nın 142/2-d maddesi kapsamında hırsızlık suçu oluşturduğuna karar vermiş, ancak uygulama yanlış olduğu için karar bozulmuştur. Yine de, hapis cezası uygulanarak sanığın \"velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun\" sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: TCK'nın 142/2-d, 141/1 ve 53/1. madde.
13. Ceza Dairesi         2014/15072 E.  ,  2014/36290 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    Sanığın suça konu aracı kontak kısmına kaşık sokmak suretiyle çalıştırıp götürdüklerini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, eylemi 5237 sayılı TCK"nın 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğu halde aynı Yasanın 141/1 maddesi ile uygulama yapılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanığın kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘’53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle,
    eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.