Konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/6813 Esas 2020/5277 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6813
Karar No: 2020/5277
Karar Tarihi: 10.06.2020

Konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/6813 Esas 2020/5277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Hakaret ve kasten yaralama suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının temyizi mümkün olmadığı için sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Konut dokunulmazlığının ihlali suçu sanık tarafından işlenmiştir ve hüküm yerinde bırakılmıştır. Ancak, mala zarar verme suçuyla ilgili olarak zararın sanık tarafından mı giderildiği açıklığa kavuşturulmadığı ve adli para cezasının taksitlendirilmesinde hükümde yanlışlık yapıldığı için hüküm bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 168. maddesi
17. Ceza Dairesi         2020/6813 E.  ,  2020/5277 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme, hakaret, kasten yaralama
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet


    Yerel mahkemece sanık hakkında hakaret, kasten yaralama, konut dokunulmazlığının ihlali,mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    I-Sanık hakkında hakaret ve kasten yaralama suçlarından verilen hükümler açısından yapılan incelemede;
    Hakaret ve kasten yaralama suçlarından doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’in temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK" nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    II-Sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlalinden verilen hüküm açısından yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesine göre adli para cezası taksitlendirilirken, infazda duraksamaya neden olacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık Ömer Aldemir’in temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hükümdeki taksitlendirmeye ilişkin bölümde geçen "10 eşit taksit halinde ödenmesine’ ibaresinden önce gelmek üzere "birer ay ara ile" cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    III-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan verilen hüküm açısından yapılan incelemede;
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabul ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-10.07.2014 tarihli kolluk memurlarınca düzenlenen tutanak içeriğine göre, sanığın polis merkezi nezarethanesine vermiş olduğu zarar ve ziyanı, kendisi boyasını ve badanasını yaparak telafi ettiğinin belirtilmiş olması, 10.07.2014 tarihli bir başka kolluk tutanağı içeriğine göre de ekip otosunda meydana gelen zararın şahıs tarafından giderildiğinin belirtilmiş olması karşısında, bu zararın sanık tarafından mı giderip giderilmediği açıklığa kavuşturularak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 168. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    2-Sanık hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK"nun 52/4. maddesine göre adli para cezası taksitlendirilirken, infazda duraksamaya neden olacak şekilde taksit aralığının gösterilmemesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.