Hırsızlık - konut ve işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/34128 Esas 2014/36287 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/34128
Karar No: 2014/36287
Karar Tarihi: 18.12.2014

Hırsızlık - konut ve işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2014/34128 Esas 2014/36287 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığı ihlali suçlarından mahkumiyetine karar verdi. Ancak daha önce verilen bir hükümde sanık lehine olan bir yasa maddesi göz ardı edilerek cezalandırıldığı tespit edildiği için karar bozuldu ve yeniden yargılama yapılmadı. Ayrıca, hırsızlık suçu için öngörülen ceza maddeleri ayrı ayrı ve bir bütün halinde uygulanmadığı için karar tekrar bozuldu. 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1. maddesi hırsızlık suçu için ceza türü ve üst sınırını belirlemektedir. Aynı kanunun 102/4, 104/2, 142/1-b, 116/1-2, 119/1-c, 66/1-e ve 67/4. maddeleri de hırsızlık suçuna ilişkin şekilde çeşitli hükümler içermektedir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu ise 765 sayılı kanunun yerine geçmiştir ve zamanaşımı sürelerini belirlemiştir. Aynı kanunun 7/2 ve 5252 sayılı kanunun 9/3. maddeleri, zamanaşımı sürelerinin sanık yararına uygulanmasını sağlamaktadır.
13. Ceza Dairesi         2014/34128 E.  ,  2014/36287 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, konut ve işyeri dokunulmazlığını ihlal
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
    I-Sanığın müşteki ... ve mağdur ..."a yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından hakkında kurulan hükümlerin incelenemesinde:
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    21.01.2004 tarihli hükmün sanık müdafiinin temyizi üzerine bozulmasına karşın, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında sonuç olarak ayrı ayrı 5 ay 25 gün hapis ve 337 TL adli para cezası yerine yazılı biçimde hüküm kurulması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında mağdur ... ve müşteki ..."e yönelik eylemleri nedeniyle kurulan hüküm fıkralarının sonuna ayrı ayrı "5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza açısından kazanılmış hakkın korunması gerektiğinden sanığın sonuç olarak 5 ay 25 gün hapis ve 337 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
    II-Sanık hakkında mağdurlar ... , ..."a yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçları ile mağdur Yücel Tüfekçi"ye yönelik hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesine gelince:
    Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesinde belirtilen hırsızlık suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/4, 104/2. maddeleri ile 1.6.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1-2, hırsızlık suçunun geceleyin işlenmediğinin mahkemecede kabul edilmesi gözetildiğinde, 119/1-c, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Yasanın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 8 yıllık asli dava zamanaşımı süresinin, ilk hüküm tarihi olan 26.01.2004 tarihinden ikinci hüküm tarihi olan 06.09.2013 tarihine kadar geçtiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle kısmen isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 18/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.