Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2013/9380 Esas 2014/1084 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı Orman Yönetimi dava dilekçesinde, dava konusu ... İlçesi, ... Köyü, 246 ada 13 parsel sayılı taşınmazın tapuda davalı adına kayıtlı olduğunu, 20/10/1998 tarihinde ilân edilerek kesinleşen orman tahdit sınırlarının kısmen içinde kaldığını ileri sürerek, tapu kayıtlarının iptali ve orman niteliğiyle Hazine adına tescili, elatmanın önlenmesi istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece davanın kabulüne, çekişmeli 246 ada 1 sayılı parselin krokide (A) harfi ile gösterilen 214,77 m²"lik kısmı ve (B) harfi ile gösterilen 138,06 m²"lik kısmının tapu kaydının iptaline, orman niteliğinde Hazine adına tapuya kayıt ve tesciline, davacı tarafın men"i müdahale talebinin, davalıların kayıt maliki olmaları nedeniyle Yargıtay 20. H.D."nin 04/02/2013 tarihli 2012/10042 E. - 2013/606 K sayılı kararı gereği reddine karar verilmiş, hüküm davalı ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, kesinleşen orman kadastrosu içinde kalan tapu kaydının iptali ve tescile ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 20.10.1998 - 20.04.1999 tarihleri arasında ilânı yapılarak kesinleşen orman kadastrosu bulunmaktadır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye, uzman orman bilirkişi tarafından kesinleşmiş orman kadastro haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan uygulama ve araştırma sonucunda çekişmeli taşınmazın kısmen orman tahdidi içinde kalan yerlerden olduğu anlaşıldığına ve yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığına göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Kanunun 16. maddesi ile 3402 sayılı Kanuna eklenen 36/A maddesi gereğince davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde iadesine 27/01/2014 gününde oy birliği ile karar verildi.