MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin davalı işverenlikçe elemana ihtiyaç kalmadığı ve istihdam edilecek başka yer bulunmadığı gerekçesiyle 29.05.2015 tarihinde haksız bir şekilde feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkili işverenlikte 06.12.2013 tarihinden itibaren boya ve sıva ustası olarak çalıştığını ve davalı üniversitenin ihtiyaçlarının karşılanması amacı ile çeşitli birimlerde görev yapan personellere ihtiyaç kalmaması sebebiyle davacının iş sözleşmesinin haklı ve geçerli nedenle feshedildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işverenlik tarafından feshin son çare olması ilkesine uygun davranıldığının ispat edilemediği gerekçesiyle davanın kabulü ile, feshin geçersizliğine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında iş sözleşmesinin feshinin geçerli sebebe dayanıp dayanmadığı uyuşmazlık konusu olup, normatif dayanak 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18. ve devamı maddeleridir.
4857 sayılı Kanun’un 18. maddesine göre otuz veya daha fazla işçi çalıştıran işyerlerinde en az altı aylık kıdemi olan işçinin belirsiz süreli iş sözleşmesini fesheden işveren, işçinin yeterliliğinden veya davranışlarından ya da işletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayanmak zorundadır.
İşletmenin, işyerinin veya işin gereklerinden kaynaklanan sebepler, sürüm ve satış imkanlarının azalması, talep ve sipariş azalması, enerji sıkıntısı, ülkede yaşanan ekonomik kriz, piyasada genel durgunluk, dış pazar kaybı, hammadde sıkıntısı gibi işin sürdürülmesini imkansız hale getiren işyeri dışından kaynaklanan sebeplerle yeni çalışma yöntemlerinin uygulanması, işyerinin daraltılması, yeni teknolojinin uygulanması, işyerinin bazı bölümlerinin kapatılması ve bazı iş türlerinin kaldırılması gibi işyeri içi sebeplerdir.
İşletmenin, işyerinin ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle sözleşmeyi feshetmek isteyen işverenin fesihten önce fazla çalışmaları kaldırmak, işçinin rızası ile çalışma süresini kısaltmak ve bunun için mümkün olduğu ölçüde esnek çalışma şekillerini geliştirmek, işi zamana yaymak, işçileri başka işlerde çalıştırmak, işçiyi yeniden eğiterek sorunu aşmak gibi varsa fesihten kaçınma imkanlarını kullanması, kısaca feshe son çare olarak bakması gerekir.
4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 2. fıkrasına göre feshin geçerli sebebe dayandığını ispat yükümlülüğü işverene aittir. İşçi, feshin başka bir sebebe dayandığını iddia ettiği takdirde, bu iddiasını ispatla yükümlüdür.
Somut olayda davacı inşaat boyacısı olup 06.12.2013 tarihinde Gazi Üniversitesi Genel Sekreterliğinin talebi üzerine bakım onarım işleri için davalı vakıf tarafından işe alınmıştır. Dava dışı üniversite genel sekreterliğinin 08.04.2015 tarihli yazısı ile davacının hizmetine gerek kalmadığı belirtilerek iş sözleşmesi davalı işveren tarafından 29.05.2015 tarihinde sona erdirilmiştir. Davalı vakıf, davacının istihdam edilebileceği başka bir işyerinin bulunmadığını ileri sürmüş ise de davacının fesih tarihi itibariyle Vakıf bünyesinde çalıştırılabileceği niteliklerine ve eğitimine uygun boş kadro olup olmadığı somut verilerle iş ve boş kadronun ismi de belirtilmek suretiyle bilirkişi marifetiyle tespit edilmeli, fesih tarihinden önce ve sonrasına ait son üç ay içerisinde varsa boyacı kadrosuna başka eleman alınıp alınmadığı konusunda da araştırma yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik inceleme ile soyut ve genel ifadelere dayanılarak karar verilmesi hatalıdır.
Sonuç:
Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.04.2016 günü oybirliği ile karar verildi.