22. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/4519 Karar No: 2019/842 Karar Tarihi: 14.01.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/4519 Esas 2019/842 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2016/4519 E. , 2019/842 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti: Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 1996 yılından itibaren çalıştığını, 26.12.2013 tarihli ihtarname ile tarafına ödenmesi gereken resmi tatil ve fazla çalışma ücretinin ödenmediğini yaklaşık 60 gün izin hakkı olduğu halde kullandırılmadığını, inşaat teknikeri amir olarak çalışmakta iken bir süredir şoför ve sair işlerde çalıştırıldığını, kabul etmediğini bildirmesine rağmen işyeri çalışma şartlarında herhangi bir değişiklik yapılmadığını bildirerek alacaklarını ödenmesini istediği ancak işverence ödeme yapılmaması üzerine 30.12.2013 tarihli ihtarname ile iş sözlemesini haklı nedenle feshettiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile izin, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatil alacağı, hafta tatili ücret alacağını talep etmiştir. Davalı Cevabının Özeti: Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Temyiz: Karar davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır. Fazla mesainin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla mesaisi olup olmadığı araştırılmalıdır. Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre fazla çalışma alacağının haftalık 6.5 saat üzerinden hesaplandığı belirtilmiş ise de hesap tablosunda hataen 6.5 saat yerine 3 saat yazılarak 4.133,61 TL hesaplanmıştır. Davacı vekilinin itirazı üzerine alınan ek bilirkişi raporunda yapılan hata kabul edilerek haftalık 6.5 saat fazla çalışma üzerinden yüzde 30 indirimli olarak 8.956,15 TL net fazla çalışma ücreti hesaplandığı anlaşılmaktadır. Mahkemece ek rapor doğrultusunda fazla çalışma alacağının kabulü gerekirken yazılı şekilde bilirkişi raporundaki hatalı hesaplamaya itibar edilerek 4.133,61 TL kabulü isabetsiz olup bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 14.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.