Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/24567 Esas 2022/3848 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Katılan sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve 05/03/2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK'nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 17/03/2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin, aynı Kanun'un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II) Mağdur sanık ... hakkında kasten yaralama, katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sanık ... hakkında mağdur sanık ...’a yönelik olup uzlaşma kapsamında bulunan tehdit suçundan zamanaşımı içinde karar verilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mağdur sanık ...’un savunmasında, katılan sanık ...’ın kendisine hakaret ettiğini savunması, dosya içerisindeki tutanakta da ....’un ...’yi tehdit ettiğinin ve birbirlerine karşılıklı hakaret ettiklerinin belirtilmesi, mağdur sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan hükümde suçun karşılıklı işlendiğinin kabulü ile TCK’nın 129/3. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi karşısında, ilk haksız hareketin kimden geldiği ve olayın çıkış nedeni ile gelişmesi değerlendirilerek, sonucuna göre mağdur sanık ... hakkında yaralama suçundan haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
2- Katılan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. cümle, 125/1-4 ve 151/1. maddeleri uyarınca tehdit, hakaret ve mala zarar verme suçlarından dava açıldığı, hakaret ve mala zarar verme suçundan hükümler kurulduğu, suç tarihinde sanığın üzerine atılı mala zarar verme ve tehdit suçlarının uzlaşma kapsamında olmadığı, hükümden sonra 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın üzerine atılı 5237 sayılı TCK'nın 106/1-1. cümlede düzenlenen tehdit suçu ile TCK’nın 151. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarının uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, katılan sanık ... hakkında mala zarar verme suçu yönünden usulüne uygun uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.