Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2342 Esas 2020/3009 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2342
Karar No: 2020/3009

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2342 Esas 2020/3009 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi, boşanma ve ziynet alacağı davasıyla ilgili olarak karar vermiştir. Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesi reddedilmiş, diğer temyiz itirazları ise reddedilerek ilk derece mahkemesi hükmü onanmıştır. Karara göre, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi gereğince, kesinlik sınırının altındaki para alacağına ilişkin kararlar kesindir. Kanun kapsamında temyiz edilemeyecek para miktarı, karar tarihinde 58.800,00 TL'dir. Kararın onaylanması halinde, temyiz başvuru harcı olan 218.50 TL'nin mahsubu yapılacak ve başka bir harç talep edilmeyecektir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2342 E. , 2020/3009 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi ve manevi tazminat, nafakalar ve ziynet alacağı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Davalı-karşı davacı kadın tarafından talep edilen ziynet alacağının miktarı karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 58.800,00 TL"yi aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan para alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Davacı-karşı davalı erkeğin boşanma diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin REDDİNE, diğer temyiz itirazlarının ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 15.06.2020 (Pzt.)