Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/12375 Esas 2022/3836 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan Zonguldak 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2015 tarihli 2014/438-2015/403 esas sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 141/1 maddesinde tanımlanan hırsızlık suçuna ait olduğu ve 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemlerine uyan TCK'nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı, UYAP kayıtlarının incelenmesinde ilgili dava hakkında 24/04/2017 tarihli ek karar ile uzlaşma sağlanamaması nedeniyle infazın kaldığı yerden devamına karar verildiği belirlenerek yapılan incelemede;
Oluşa ve dosya kapsamına göre;iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi ile birlikte işlenmesine karşın sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında suç adının, iş yeri dokunulmazlığının ihlali yerine konut dokunulmazlığını ihlal etme olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 08/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.