Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10707 Esas 2015/4406 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 53/6, 63. maddeleri gereğince mahkûmiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, eksik inceleme ile karar verildiğine ve teşdide ilişkin, katılan vekilinin ise sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Oluşa ve dosya kapsamına göre, meskun mahalde gündüz vakti sanığın sevk ve idaresindeki araç ile seyri sırasında olay yeri sağa doğru sert dönemeçli viraja geldiğinde hızlı girmesi nedeniyle direksiyon hakimiyetini kaybederek, yolun solundaki yaya kaldırımı üzerinde yürümekte olan ..."a çarparak tam kusurlu şekilde ölümüne neden olduğu olayda sanığın tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği mahkemece de kabul edildiği halde, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle alt sınır daha fazla aşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden çok az uzaklaşılması suretiyle ceza tayin edilmesi,
Kabule göre ise
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.