Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16846 Esas 2020/3304 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/16846
Karar No: 2020/3304
Karar Tarihi: 18.06.2020

Sahte fatura kullanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/16846 Esas 2020/3304 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık sahte fatura kullanmak suçundan mahkum edilmiştir. Mahkeme, sanığın faturalarını kullanarak suç işlediği kanısına varmış ve kararını bu yönde vermiştir. Bozma istemi reddedilmiş ve sanık hakkında TCK'nın 43. maddesi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda, suçu işleyen sanık ve öne sürülen savunmaların tartışılarak gerekçeli kararda yer aldığı belirtilmiştir. Karar ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nin 217. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 43. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı.

11. Ceza Dairesi 2017/16846 E. , 2020/3304 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın faturalarını kullandığı, sahte fatura düzenleyicisi Melpa... şirketi ile ilgili Dairemizin 2017/8728 Esas numarasında kayıtlı dava dosyanın da incelenerek birlikte yapılan değerlendirme sonucunda 5271 sayılı CMK"nin 217. maddesi uyarınca duruşmadan edindiği kanaate göre delilleri değerlendirip suçun sübutu yönünden vicdani kanıya ulaşan Mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma isteyen 1 nolu düşünceye iştirak edilmemiş, aynı takvim yılına ilişkin, farklı beyanname dönemlerinde birden fazla sahte fatura kullanma eyleminin zincirleme suç oluşturduğu ve sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesi hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli karar başlığında "21.12.2012" şeklinde hatalı gösterilen suç tarihinin suça konu faturaların gelir vergisi beyannamesinde kullanılmış olmaları nedeniyle 2008 takvim yılı için "16.03.2009" olarak mahallinde düzeltilmesi ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, iddia ve savunmada, ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanık ve müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 18/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.