Mahkemesi :İş Mahkemesi



Davacı, 28.11.1988-16.12.1992 tarihleri arasında 1479 sayılı Yasa kapsamında sigortalı olduğunun tespiti ile 01.06.2011 tarihinden itibaren yaşlılık aylığı tahsisi ve aylıklarının faizi ile tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilâmına uyularak hükümde belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasa"nın 24 ve 25 maddeleridir. Önceki bozma ilâmında da belirtildiği gibi anılan yasal düzenlemeler kapsamında sigortalılığın oluşumu yönünden “kendi adına ve hesabına bağımsız çalışma” olgusunun varlığı zorunlu ve asli unsurdur.
Eldeki davaya konu olayda, ihtilaf konusu dönemde davacının, gerek kendi beyanı gerekse tanık beyanları çerçevesinde dava dışı ...’a ait minibüste şoför olarak çalıştığının anlaşılması karşısında, yukarıda zikredilen yasal düzenlemeler kapsamında sigortalı olabilmek için kendi nam ve hesabına çalışma olgusunun davacı yönünden gerçekleşmediği ve bu bağlamda, davacı yönünden tahsis talep tarihi itibariyle yaşlılık aylığı şartlarının oluşmadığı gözetilerek, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 26.09.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.