Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/462 Esas 2022/4070 Karar Sayılı İlamı

Nitelikli hırsızlık suçundan suça sürüklenen çocuk ...'un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 143, 145/1, 31/2, 168/2 ve 62. maddeleri gereğince 6 ay 7 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun'un 51. maddesi gereğince cezanın ertelenmesine dair Ordu Çocuk Mahkemesinin 07/10/2020 tarihli ve 2020/25 esas, 2020/162 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 01/11/2021 gün ve 19966/2020 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08/12/2021 gün ve 2021/133822 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1- Suça sürüklenen çocuğun adlî sicil kaydına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan ve kayden 10/02/2005 doğumlu olup, suçun işlendiği 25/01/2020 tarihinde 18 yaşını ikmâl etmediği anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesindeki “Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir” hükmü uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesinde,
2- Kabule göre de;
Somut dosya kapsamında, 152,50 Türk lirası değerindeki içkiyi çalan suça sürüklenen çocuk hakkında, hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin miktar olarak az olmaması nedeniyle 5237 sayılı Kanun'un 145. maddesinin uygulanamayacak olması sebebiyle, yazılı şekilde hüküm kurulmasında, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK'nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1-5271 sayılı CMK'nın 309. maddesinde düzenlenen kanun yararına bozma; kesinleşmiş hakimlik veya mahkeme kararlarına karşı başvurulan olağanüstü bir yasa yoludur. Bu yasa yolu ile kanunların aynı (Tek) biçimde uygulanması, Yargıtay/istinaf denetiminden geçmeksizin kesinleşen kararlardaki hukuka aykırılıkların giderilmesinin sağlanması amaçlanmaktadır.
Kanun yararına bozmanın konusu hukuka aykırılıkların giderilmesi olunca, ayrıntıları 26.10.1932 gün ve 29/12 sayılı içtihadı birleştirme kararında açıklandığı üzere, yasaya aykırılık halleri uygulamadaki yanlışlıklar ile esasa etkili usul hatalarından ibarettir.
Kanun yararına bozma yasa yoluna, temyiz/istinaf incelemesinden geçmeksizin kesinleşmiş hüküm ve kararlara karşı başvurulabilmesi mümkün olup, kesin hükmün otoritesinin zedelenmemesi gerektiğinden, hukuka aykırılıkların ciddi boyutlara ulaşması yanında, maddi meseleye ilişkin kanıtların takdirinde yanılgıya düşüldüğünden bahisle kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağı gibi hakimin takdir yetkisi kapsamına giren hususlar ile takdirin hatalı kullanılması ile ilgili hukuka aykırılıklar yönünden de kanun yararına bozma yasa yoluna gidilmesi olanaklı bulunmamaktadır. Yasa yolunun bu özelliği nedeniyle, hakimin takdirini hatalı kullanmasına ilişkin hususlardaki hukuka aykırılıklar, sadece olağan denetim yolu olan temyiz/istinaf incelemeleri sırasında dikkate alınabilecektir.
İnceleme konusunu oluşturan davada olduğu gibi kanıtların takdir ve değerlendirilmesinde yanılgıya düşüldüğünden söz edilerek suça sürüklenen çocuk ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanmaması gerektiğinden bahisle kanun yararına bozma yasa yoluna başvurma olanağı bulunmadığından, (ORDU) Çocuk Mahkemesinden verilip kesinleşen 07/10/2020 tarihli ve 2020/25 E., 2020/162 K. sayılı karara yönelik (2) numaralı kanun yararına bozma isteminin REDDİNE,
2-Dosya kapsamına göre, suç tarihinden önce hapis cezasına ilişkin hükümlülüğü bulunmayan suça sürüklenen çocuk ... hakkında tayin olunan kısa süreli hapis cezasının, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 50/3. maddesinde yer alan,“Daha önce hapis cezasına mahkûm edilmemiş olmak koşuluyla, mahkûm olunan otuz gün ve daha az süreli hapis cezası ile fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış veya altmışbeş yaşını bitirmiş bulunanların mahkûm edildiği bir yıl veya daha az süreli hapis cezası, birinci fıkrada yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilir.” şeklindeki hüküm uyarınca anılan maddenin 1. fıkrası bentlerindeki seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin zorunlu olduğunun gözetilmemesi nedeniyle (1) numaralı kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden (ORDU) Çocuk Mahkemesinden verilip kesinleşen 07/10/2020 tarihli ve 2020/25 E., 2020/162 K. sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle; suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 142/2-h, 143, 145, 31/2, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca verilen 6 ay 7 gün hapis cezasının aynı Kanun’un 50/3 ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL’den 3740 TL adli para cezasına hükmedilmesine, 52/4. maddesi uyarınca adli para cezasının 24 eşit taksitle ödenmesine, infazın bu ceza miktarı üzerinden yapılmasına, erteleme ve denetim süresine ilişkin kısımların hükümden çıkartılmasına, hükmün diğer bölümlerinin aynen korunmasına, 09/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.