Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/10342 Esas 2015/4372 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 52/2-son. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında CMK’nın 232/2-c maddesi uyarınca suçun işlendiği zaman diliminin gösterilmemesi mahallinde tamamlanabilir eksiklik olarak kabul edilmiş olup, 5237 sayılı TCK"nın 22/4-5. fıkralarına göre taksirle işlenen suçtan dolayı verilecek cezanın failin kusuruna göre belirleneceği ve birden fazla kişinin taksirle işlediği suçlarda, herkesin kendi kusurundan dolayı sorumlu olacağı ve cezalarının da kusura göre ayrı ayrı belirleneceği hükmü nazara alınmaksızın, tali kusurlu olan sanık ... ile asli kusurlu olan sanık ... hakkında alt sınırdan ve aynı cezaya hükmedilmesi asli kusurlu sanık ... hakkında aleyhe temyiz bulunmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 09/03/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.