MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Katkı payı alacağı ve katılma alacağı

Davacı-birleşen dosya davalısı ... ile davalı-birleşen dosya davacısı ... aralarındaki katkı payı alacağı ve katılma alacağı davasının kabulüne dair ... Aile Mahkemesinden verilen 29.03.2012 gün ve 883/168 sayılı hükmün Yargıtay"ca incelenmesi davalı-birleşen dosya davacısı ... vekili, duruşmasız olarak incelenmesi ise davacı-birleşen dosya davalısı ... vekili taraflarından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 16.10.2012 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden davalı-birleşen dosya davacısı bizzat ve vekili Avukat .... ve karşı taraftan davacı-birleşen dosya davalısı vekili Avukat ... geldiler. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanların sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek dosya incelendi gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı ... vekili, dava dilekçesinde ada parsel numaraları yazılı 7 parça taşınmaz ve 22 AT 026 plakalı bir adet aracın evlilik birliğinde davalı adına alındıklarını ve alımlarında davacının da çalışarak elde ettiği gelirle katkısı bulunduğunu açıklayarak fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 50.000 TL"nin yasal faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, isteğini harcını da yatırdığı 09.05.2011 tarihli dilekçesi ile 103.023,62 TL olarak ıslah etmiştir.
Davalı ... vekili, davacının alımda katkısı olmadığını, davacının ancak 1994 yılından sonra hobi amaçlı çalışmaya başladığını, açılan iki dükkanın da zararla kapandığını açıklayarak davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davacının davasının kabulü ile bilirkişi raporu ile belirlenen 103.023,62 TL"nin karar tarihinden geçerli yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi üzerine; hüküm, davacı vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Taraflar, 30.12.1986 tarihinde evlenmişler, 02.11.2007 tarihinde açılan boşanma davasının kabulüne ilişkin hükmün kesinleşmesiyle 14.11.2008 tarihinde boşanmışlardır. Sözleşme ile başka mal rejimi seçilmediğinden eşler arasında 01.01.2002 tarihine kadar mal ayrılığı (743 s. TKM.nin m.170), bu tarihten mal rejiminin sona erdiği boşanma davasının açıldığı tarihe kadar ise, yasal edinilmiş mallara katılma rejimi geçerlidir (TMK.nun m.202, 4722 sayılı Kanun m.10). Eşler arasındaki mal rejimi TMK.nun 225/2. maddesi uyarınca boşanma davasının açıldığı tarihte sona ermiştir.
Dava konusu 2326 ada 292 parselde 21 numaralı asma katlı işyeri 24.12.1999, 2948 parsel sayılı tarla 20.05.1991, 253 ada 61 parselde kargir ev 01.04.1994, 220 ada 2 parselde 14 numaralı mesken 01.11.1990, aynı parselde 15 numaralı mesken 23.03.1988, 3280 parselde 5 numaralı mesken 22.09.1989 ve 22 AT 026 plakalı araç ise 04.07.2000 tarihinde taraflar arasında mal ayrılığının geçerli olduğu dönemde satın alınarak davalı koca adına tescil edildiğinden katkı payı alacağına ilişkin bu isteğin Borçlar Kanununun genel hükümlerine göre çözüme kavuşturulması gerekir. Dava konusu 2326 ada 292 parselde 3 numaralı mesken ise 30.12.2002 tarihinde taraflar arasında edinilmiş mallara katılma rejimi geçerli iken satın alınarak davalı koca adına tescil edilmiş olup davacının isteği katılma alacağına ilişkindir.
Davalı tarafından, davacı ...’ün 1994 yılı sonrası gelir elde ettiği ve bu tarih öcesinde geliri bulunmadığından bu tarih öncesinde edinilen mallarda katkısı olmadığı savunulmuş ve 09.01.2012 tarihli bilirkişi kurulunun raporunda da bu husus kabul edilerek taşınmazların bir kısmı hesaplama dışı tutulmuş ise de, dosyada bulunan taraflara ait gelir belgelerinden özelikle 01.08.1982 ile 22.11.1988 tarihleri arasında sigortalılığını gösteren Almanya Devletine ait sigorta belgesinden kadının da 1994 yılı öncesi çalıştığı ve gelir elde ettiği anlaşıldığına göre 17.03.2011 tarihli bilirkişi raporunda da kabul edildiği gibi her bir taşınmazın ayrı ayrı edinildikleri tarihte iki tarafın da çalıştıkları ve belirli gelirlere sahip oldukları bir gerçektir. Bu durum karşısında katkı payı alacağının; tarafların elde ettikleri gelirler kişisel harcamalar, yapabilecekleri tasarruf miktarları ve ayrıca davalı kocanın 743 sayılı TKM.nin 152. maddesi uyarınca evi geçindirme yükümlülüğü nedeniyle yaptığı harcama da gözetilerek, her iki tarafın elde ettikleri gelirlerin kesin ve net şekilde belirlenememesi sebebiyle hakkaniyet ve fedakarlığın denkleştirilmesi ilkelerinden hareketle dosya kapsamına uygun şekilde davacı ...’ün katkı oranının %20 kabul edilmiş olmasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Ayrıca 2326 ada 292 parselde 3 numaralı mesken bakımından katılma alacağı hesabında karar tarihine en yakın, diğer taşınmazlar ve araç bakımından ise katkı payı alacağı isteği nedeniyle dava tarihi itibarıyla belirlenen değerlerin dikkate alınarak yazılı şekilde katkı payı ve katılma alacağı hesabında dikkate alınmış olmaları da doğrudur. Bu açıklamalar karşısında dosya muhtevasına, dava evrakı ile yargılama tutanakları münderecatına, mevcut deliller mahkemece takdir edilerek karar verildiğine ve takdirde bir isabetsizlik bulunmadığına, özellikle davacı ...’ün evlenme tarihinde itibaren miktarı az olmakla birlikte gelir elde ettiği anlaşıldığına göre, davalı ..."in temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün esası bakımından ONANMASINA,
Davacı ... vekilinin faiz başlangıcına yönelen temyiz itirazlarına gelince; Davacı vekili dava dilekçesinde 7 parça taşınmaz ve bir adet araçla ilgili talepte bulunmuş, hangi mal için ne miktar alacak istendiğini açıklamaksızın fazlaya ilişkin haklarını da saklı tutarak harcını yatırdığı 50.000 TL"nin davalıdan tahsilini istemiştir. Mahkeme tarafından davacı tarafa her bir taşınmaz için ayrı ayrı ne miktar alacak isteğinde bulunduğu da açıklattırılmamıştır. Bu durumda dosya kapsamı da gözetilerek her bir taşınmaz için harcı yatırılan miktar bakımından eşit oranda alacak isteğinde bulunulduğunun kabulü gerekir. Talebe konu 6 parça taşınmaz ve bir adet aracın alım tarihlerinin 01.01.2002 öncesi edinildikleri, bu sebeple talebin katkı payı alacağına ilişkin olduğu gözetildiğinde 6 parça taşınmaz ve bir adet araç bakımından faize dava tarihinden geçerli olmak üzere hükmedileceği açıktır. Bunların dışında kalan 2326 ada 292 parselde 3 numaralı mesken bakımından ise edinme tarihi itibarıyla edinilmiş mallara katılma rejimi kurallarına dayalı katılma alacağı isteğinde bulunulduğundan ve bu istek yönünden Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları uyarınca tasfiye tarihi olarak hüküm tarihi kabul edildiğinden, dolayısı ile alacak hükümle muaccel hale geldiğinden bu taşınmazla ilgili dava açıldığı tarihte eşit olarak hesaplama sonunda yaklaşık 7.000 TL ve ıslahla artırılan 53.000 TL toplamı 60.000 TL yönünden faize karar tarihinden geçerli olarak hükmedilmiş olması yerindedir. Ancak katkı payı alacağına konu edilen 6 parça taşınmaz ve bir adet araçla ilgili olarak eşit oranda hesaplamaya göre dava tarihinde bu malların değeri karşılığı belirlenen yaklaşık 43.023,62 TL yönünden talebin niteliği dikkate alınarak dava tarihinden geçerli olmak üzere faize hükmedilmesi gerekirken bu husus gözden kaçırılarak hükmedilen tüm miktar için faize karar tarihinden geçerli olmak üzere hükmedilmesi doğru olmamıştır.
Davacı ... vekilinin hükmedilen alacağın 43.023,62 TL"lik kısmı için faize yönelen temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görüldüğünden kabulü ile hükmün usul ve yasaya uygun bulunmayan 43.023,62 TL"lik kısımla ilgili faize ilişkin bölümünün 6100 sayılı HMK.nun Geçici 3.maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK.nun 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA, taraflarca HUMK.nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve HUMK.nun 440/I maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 900 TL avukatlık ücretinin davalıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davacıya verilmesine, aşağıda dökümü yazılı 1.529,00 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 3.803,00 TL"nin temyiz eden davalı-birleşen dosya davacısından alınmasına ve 21,15 TL peşin harcın istek halinde davacı-birleşen dosya davalısına iadesine 16.10.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.