13. Ceza Dairesi Esas No: 2020/4406 Karar No: 2020/8308 Karar Tarihi: 30.09.2020
Mala zarar verme - tehdit - yaralama - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/4406 Esas 2020/8308 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, mala zarar verme, tehdit ve yaralama suçlarından yargılanmıştır. Mahkeme, sanığın mala zarar verme suçunda beraatına karar vermiştir ancak tehdit ve yaralama suçlarında beraat kararı vermemiştir. Davanın temyiz edilmesi sonucunda ise, yargılama ve delillere göre, tehdit ve yaralama suçlarından verilen kararların yerinde olduğuna hükmedilmiş ve onanmıştır. Ancak, mala zarar verme suçuyla ilgili olarak, 5237 sayılı TCK'nın 151/1 maddesi uyarınca uzlaştırmaya gidilebileceği ancak sanığın aynı mağdura karşı nitelikli yaralama suçu işlemiş olması nedeniyle uzlaştırma prosedürünün uygulanamayacağına karar verilmiştir. Mahkeme, sanığın ikrarı ve tüm delil durumuna göre suçun işlendiğine hükmetmiştir ancak hatalı gerekçeyle beraat kararı verdiği için, karar bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 151/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 253/3 maddeleri incelenmiştir.
(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2020/4406 E. , 2020/8308 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Mala zarar verme, tehdit, yaralama HÜKÜMLER : Beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Katılan vekilinin temyiz talebinin beraat hükümlerine yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede; I-Sanık ... hakkında katılana yönelik tehdit ve yaralama suçlarından verilen beraat hükmünün temyiz incelemesinde; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan vekilinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun ve takdire dayalı bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, II-Sanık ... hakkında katılana yönelik mala zarar verme suçundan verilen beraat hükmünün temyiz incelemesinde; 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçu, uzlaştırma kapsamında ise de; sanık aynı mağdura karşı nitelikli yaralama suçuyla birlikte müsnet suçu işlediğinden 5271 sayılı CMK’nın 253/3 maddesi uyarınca uzlaşma prosedürünün uygulanamayacağı değerlendirilmiştir. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanığın ikrarı, görgü tespit tutanağı ve tüm dosya kapsamına nazaran suçun işlendiği sabit olduğu halde, hatalı gerekçe ile sanığın atılı suçtan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi, Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.09.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.