Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6325 Esas 2020/475 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6325
Karar No: 2020/475
Karar Tarihi: 16.01.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/6325 Esas 2020/475 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın çocuğu cinsel istismar suçuyla suçlu bulunması ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuyla da suçlu bulunması hakkında karar vermiştir. Hükmün incelenmesinde, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve hükmedilen cezanın nevi ve miktarının kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşılmıştır. Bu nedenle, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna ilişkin hüküm onanmıştır. Ancak, çocuğun cinsel istismarı suçuna ilişkin hükümde, sanığın gerçekleştirdiği eylemin sarkıntılık düzeyinde kaldığına dair bir değerlendirme yapılmıştır. Bu nedenle, temel cezanın yanlış uygulanması sonucu fazla ceza tayini yapılmıştır. Bu nedenle, hüküm kanuna aykırı bulunmuş ve bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 59. maddesiyle değişik Türk Ceza Kanunu'nun 103/1. maddesinin ikinci cümlesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi

14. Ceza Dairesi 2018/6325 E. , 2020/475 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezanın nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın olay günü tabyalara götürdüğü mağdureye belinden sarılıp, çenesini tuttuktan sonra öpmeye çalışması şeklinde gerçekleşen ve devamlılık arz etmeyip ani ve hareketler yönünden kesiklik gösteren eyleminin sarkıntılık düzeyinde kalan çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek temel cezanın 6545 sayılı Kanunun 59. maddesiyle değişik TCK"nın 103/1. maddesinin ikinci cümlesi uyarınca belirlenmesi yerine, yazılı şekilde uygulama yapılması sonucunda fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.