Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2083 Esas 2016/5784 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2083
Karar No: 2016/5784
Karar Tarihi: 11.05.2016

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/2083 Esas 2016/5784 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2016/2083 E.  ,  2016/5784 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-

    Davacı vekili, 16.08.2011 tarihinde müvekkili sigorta şirketine kasko poliçesi ile sigortalı, idaresindeki aracın davalının sorumluluğundaki yol çalışma sahasında yeterli işaretleme olmaması nedeniyle meydana gelen trafik kazasında pert olduğunu, müvekkilinin sigortalıya hasar tazminatı olarak 48.000,00 TL ödendiğini, Malatya İdare Mahkemesinin 2013/1125-1143 sayılı kararı ile davaya bakmakla adli yargının görevli olduğu karar verdiğini ve bu kararın kesinleştiğini, fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 20.000,00 TL’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline tahsilini istemiştir.
    Davalı vekili, söz konusu trafik kazasında idarenin ihmali veya hizmet kusurunun bulunmadığını, yol yapım işini ihale ettiği şirketin sorumlu olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; Karayolları Fen Heyeti emeklilerden oluşan bilirkişi kurulundan alınan rapora göre sigortalı araç sürücüsü "un meydana gelen olayda, hızını hava ve zemin şartlarına göre ayarlamadan dikkatsiz seyir sonucu direksiyon hâkimiyetini kaybetmekle %100 oranında kusurlu, davalı ... Müdürlüğünün ise olayda kusursuz olduğundan davanın reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

    Dava, yol çalışma sahasında yeterli işaretleme olmaması iddiası ile meydana gelen trafik kazası nedeniyle araçta meydana gelen araç hasar bedelinin rücuen tazmini istemine ilişkindir.
    Mahkemece, kusur oranlarının belirlenmesi için alınan 15.10.2014 tarihli raporda, davacı taraf araç sürücüsünün %50 oranında, olay mahallindeki yapılan çalışmadan ve denetimden sorumlu kurum veya kuruluş hizmet eksiği nedeniyle %50 oranında kusurlu olduğu belirlenmiştir. Kusur raporuna tarafların itirazı üzerine alınan emekli Karayolları üç Makine Mühendisinden alınan 09.03.2015 tarihli heyet raporunda ise, davacıya ait araç sürücüsünün %100 kusurlu olduğu, davalı ... Müdürlüğünün ise kusursuz olduğu belirtilmiştir. Mahkemece, bu rapor hükme esas alınarak davanın reddine karar verilmiştir. Bilirkişi raporları arasındaki kusur oranlarına ilişkin çelişki giderilmeden karar verilmesi doğru değildir. Bu durumda mahkemece, İTÜ"den seçilecek uzman bilirkişi kurulundan kusur dağılımına ilişkin, çelişkilerin giderilmesi yönünde dosyadaki Trafik Kazası Tespit Tutanağı dahil tüm delillerin değerlendirildiği, ayrıntılı, gerekçeli ve denetime elverişli rapor alınarak sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, çelişki giderilmeksizin yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 11/05/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.