MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından 11.07.2013 tarihli hükümde sanık hakkında "yargılama sürecindeki davranışları lehine takdiri indirim sebebi kabul edildiği" gerekçesiyle TCK.nun 62. maddesi uygulanmış ve hüküm Cumhuriyet Savcısı ve sanık müdafinin temyizi üzerine Dairemizin 18.02.2015 tarih ve 2015/12100 K sayılı kararı ile onanmıştır.
Kredi kartının kötüye kullanılması suçundan bozma ilamı sonrası yapılan yargılama sonunda bu aşamaya kadar olumsuz bir davranışına rastlanmayan sanığın "benzer suçlardan kesinleşmiş mahkumiyet kararlarının bulunması" nedeniyle bu kez takdiren TCK.nun 62. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmiştir.
Her iki hükmü veren hakim farklı ise de, sanığın birinci hükümden ikinci hükme kadar geçen aşamada olumsuz bir davranışına rastlanmamış, ikinci hükümde, ilk hükmü veren hakimin olumlu kanaatinin yerinde olmadığı varsayılarak bu kez sabıkalı geçmiş haline göre sanığın takdiri indirimi haketmediği sonucuna varılmıştır.
Mahkeme hakimi, 28.12.2016 tarihli ikinci hükümde, 11.07.2013 tarihli ilk hükümde takdiri indirim nedeni olarak kabul edilen sanığın mahkeme nezdindeki olumlu tavır ve davranışlarının (halinin) sonradan değiştiğine, ya da ilk hükmü kuran hakim tarafından sanığın tutum ve davranışlarının olumlu tespitinde hataya düşüldüğüne dair bir açıklama yapmamıştır. Sadece TCK.nun 62. maddesinde sınırlı olarak sayılmayan sebeplerden bir başkasını esas almıştır.
Hukuk güvenliği ilkesi ihlal edilerek bozma öncesi uygulanmasında Yargıtay denetiminde de bir isabetsizlik görülmeyen ve yasaya açıkça aykırılık teşkil etmeyen yukarıda belirtildiği gibi önceki gerekçeden ayrılma sebepleri de gösterilmeden bu kez TCK.nun 62/2. maddesinde belirtilen bir başka sebebe dayanılarak takdiri indirim hükmünün uygulanmaması, Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 14.01.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.