Esas No: 2021/14424
Karar No: 2022/4128
Karar Tarihi: 09.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/14424 Esas 2022/4128 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, hırsızlık ve tehdit suçlarından mahkum olan sanık hakkında yapılan temyiz itirazlarını görüştü. Anayasa Mahkemesinin hak yoksunluklarıyla ilgili kararını göz önünde bulundurarak, infaz aşamasında uygulanacak hak yoksunluklarının belirlendiği belirtildi. Ancak, uzlaştırma işleminin yapılmaması ve tekerrüre esas alınan mahkumiyetin TCK'nın 58. maddesi uyarınca uygulanamayacak olması nedeniyle hüküm BOZULDU. Sanık hakkındaki kanun maddeleri ise şöyle: TCK'nın 53. ve 141/1. maddeleri, CMK'nın 253. maddesi ve TCK'nın 106/1-1. cümle maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1) 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık ve TCK’nın 106/1-1. cümle maddesinde düzenlenen tehdit suçlarının uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan, Gaziosmanpaşa 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/10/2010 tarih, 2010/662 Esas ve 2010/1353 Karar sayılı ilamıyla sanığın 5237 sayılı TCK'nın 141/1. maddesi gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verildiği ancak; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi gereğince uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan TCK'nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı ve bu hüküm yönünden tarafların uzlaşması nedeniyle mahkemenin 17/01/2019 tarihli ek kararı ile mahkumiyet hükmünün ortadan kaldırılmasına karar verildiği anlaşılmakla; bahsi geçen ilamın TCK'nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydına göre başka da tekerrürre esas alınabilecek mahkumiyetinin olmaması nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinin uygulanamayacağının nazara alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
