Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1-son, 43/1, 62, 53/1, 54/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, 01.01.2008-12.11.2011 olan suçun işlendiği tarihlerin “2008-13/02/2012” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı; suçun işlendiği zaman dilimlerinin gösterilmemesi, mahallinde ilavesi mümkün noksanlık olarak kabul edilmiştir.
Oluşa ve dosya kapsamına göre; bir firmanın depo ve teknik servis departmanında teknik servis elemanı olarak çalışmakta olan sanık ..."ın, iş yerinin ortak kullanılan tuvaleti içerisine, bilgisayarı ile bağlantı kurduğu kablosuz kamera düzeneği oluşturup, özellikle iş yerindeki bayan çalışanların tuvalete girmelerinden önce, tuvalet lavabosunun altına yerleştirdiği portatif kameradan faydalanarak, mağdur ..."in 17.03.2008 tarihinde 1 adet, mağdur..."nın 02.01.2008 ve 06.03.2008 tarihlerinde toplam 2 adet, mağdur ..."un 03.02.2008, 05.04.2008 ve 30.04.2008 tarihlerinde toplam 4 adet, mağdur ..."nin 02.01.2008, 04.01.2008 ve 06.04.2008 tarihlerinde toplam 4 adet, mağdur ..."nın 01.01.2008, 04.01.2008 ve 16.04.2008 tarihlerinde toplam 4 adet, mağdur ..."ın 04.01.2008, 03.02.2008, 22.04.2008, 30.04.2008, 03.06.2008 ve 12.11.2011 tarihlerinde toplam 6 adet tuvalet ihtiyaçlarını giderdikleri ana ilişkin özel görüntülerini gizlice kaydettiği ve kaydettiği görüntüleri mağdurların ismini verdiği bilgisayar klasörlerinde sakladığı kabulüne konu olayda,
Eylemlerin gerçekleştirilme şekli, yeri, eylemler arasındaki zaman dilimi ve dosya kapsamına nazaran, sanığın her bir mağdura yönelik farklı tarihlerde gerçekleştirdiği eylemlerinden dolayı TCK"nın 134/1-2. maddesi gereğince ayrı ayrı cezalandırılması gerekirken, sanığın mağdurlara yönelik eylemlerinin tamamı zincirleme suç kapsamında değerlendirilerek, sanık hakkında TCK"nın 134/1-2, 43/1. maddeleri gereğince tek bir mahkumiyet hükmü kurulmak suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin görüntülerin kime ait olduğunun anlaşılamamasından dolayı suçun unsurlarının oluşmadığına, fazla ceza tayin edildiğine, hükmün açıklanmasının geri bırakılmamasının isabetsiz olduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 53. maddesi tatbik edilirken, 3. fıkraya aykırılık oluşturacak şekilde, TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğuna, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverilme tarihine kadar”, diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 53. maddenin uygulanmasına ilişkin 5. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine, “Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (a), (b), (d), (e) bentlerindeki hakları kullanmaktan aynı Kanun"un 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (c) bendindeki hakları kullanmak yönünden ise, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından aynı Kanun"un 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar, diğer kişiler bakımından TCK"nın 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, eleştirilen hususlar dışında, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.