Esas No: 2022/1133
Karar No: 2022/4056
Karar Tarihi: 09.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/1133 Esas 2022/4056 Karar Sayılı İlamı
Özet:
İlgili kişi, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkum edilmiştir. Sanık müdafiinin hırsızlık suçuna yönelik temyiz istemi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde gereği, doğrudan hükmolunan adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından reddedilmiştir. Sanık müdafiinin işyeri dokunulmazlığının ihlali suçuna yönelik temyiz istemi ise, sanığın daha önce işlediği tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale gelmesi nedeniyle, öncelikle uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığına bakılması ve denetim süresinde işlediği başka kasıtlı suçlarının olup olmadığına dair tespitlerin yapılması gerektiği belirtilerek, bozulmuştur. Kanun maddeleri ise, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ve CMK'nın 317. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık müdafiinin “hırsızlık” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK'nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık müdafiinin “İşyeri dokunulmazlığının ihlali” suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemine gelince;
Küçükçekmece 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 04/06/2015 tarihli ve 2014/192 E. - 2015/289 K. sayılı kararı ile sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın 09/09/2015 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde 09/08/2018 tarihinde ‘‘Tehdit’’ suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda Kayseri 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/09/2019 tarihli ve 2019/552 E. -2019/803 K. sayılı kararıyla TCK’nın 106/1. maddesinin 1. cümlesi gereğince 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması sonucu önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasına esas alınan söz konusu karar tarihinden sonra CMK'nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı, sanığın eylemine uyan TCK'nın 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun uzlaşmaya tabi hale gelmesi nedeniyle, öncelikle ihbar dosyası yönünden uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı araştırılarak,uzlaştırma işleminin olumlu sonuçlanmış olması durumunda, sanığın denetim süresinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı da tespit edildikten sonra işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmün açıklanıp açıklanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
