Esas No: 2020/15313
Karar No: 2022/4046
Karar Tarihi: 09.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15313 Esas 2022/4046 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme kararında, bir sanığın hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkum edildiği ve hüküm temyiz edildiği belirtiliyor. İlk olarak, iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçuna yönelik temyiz başvurusunun reddedildiği, çünkü belirtilen suçun ceza yaptırımlarının Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edildiği ve infaz aşamasında gözetilmesinin gerektiği belirtiliyor. Ancak, sanığın hırsızlık suçuna yönelik temyiz başvurusunun kabul edildiği, çünkü sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden yargılamaya devam edilmesinin savunma hakkının kısıtlanması anlamına geldiği, bu nedenle hükmün bozulması gerektiği ifade ediliyor. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 142. maddesi, 143. maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 150/3. maddelerine açıklık getiriliyor. Ayrıca, hükmün 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranıldığı belirtiliyor.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın tutuklu olduğu ve son duruşmada hazır edildiği, yüzüne karşı verilen 09.04.2015 tarihli hükmün yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263'ncü maddesine göre sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi nedeniyle, süresinden sonra yapılan 03.02.2020 tarihli sanığın temyiz başvurusunun süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanığa yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli, 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, 09.03.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
