14. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5758 Karar No: 2020/468 Karar Tarihi: 16.01.2020
Çocuğun cinsel istismarı - cinsel taciz - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/5758 Esas 2020/468 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı, cinsel taciz ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı verildiği ancak istinaf başvurusu sonucu cinsel istismar ve cinsel taciz suçlarından verilen hükümlerin esastan reddedildiği, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu yönünden ise sanığın beraatine karar verildiği belirtilmektedir. Temyiz incelemesi sonucunda, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için temyiz istemlerinin reddedildiği ve katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin yerinde görülmediği için hükmün onandığı ifade edilmektedir. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 291/1., 294/1. ve 298. maddeleri kanun yoluna başvurma süreleri ve temyiz sebepleri ile ilgilidir. 289. maddede sayılan kesin hukuka aykırılık halleri de temyiz sebepleri arasında yer alır. 302/1. madde ise temyiz incelemesi sonucunda hükmün onayı veya bozuluşuna karar verme ve gerekçeyi yazma yetkisini düzenler.
14. Ceza Dairesi 2019/5758 E. , 2020/468 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, cinsel taciz, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine dair Kırklareli 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 06.06.2018 gün ve 2017/47 Esas, 2018/181 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun çocuğun cinsel istismarı ve cinsel taciz suçlarından kurulan hükümler yönünden esastan reddine, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden ise karardaki mahkumiyete dair bölümün çıkarılarak yerine sanığın bu suçtan beraatine ibaresinin yazılması suretiyle istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde; Katılan Bakanlık vekilinin yokluğunda Bölge Adliye Mahkemesince verilip 01.10.2018 tarihinde tebliğ edilen hükümlerle ilgili olarak 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan 15 günlük kanuni süresinden sonra sunduğu 19.10.2018 tarihli dilekçeyle kanun yoluna başvurduğu ve aynı Kanunun 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin CMK"nın 298. maddesi gereğince REDDİNE, Katılan mağdure vekilinin kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan mağdure vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 16.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.