Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/15165 Esas 2020/9932 Karar Sayılı İlamı

Bina içinde muhafaza altına alınmış olan eşya hakkında hırsızlık suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 142/2-h ve 62. maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Tatvan 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/04/2016 tarihli ve 2016/756 esas, 2016/348 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 12.03.2020 gün ve 94660652-105-13-3874-2020 - sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/03/2020 gün ve 2020/36563 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5237 sayılı Kanun"un "Etkin pişmanlık" başlıklı 168/1. maddesinde yer alan "(1) Hırsızlık, mala zarar verme, güveni kötüye kullanma, dolandırıcılık, hileli iflâs, taksirli iflâs (…)(1) suçları tamamlandıktan sonra ve fakat bu nedenle hakkında kovuşturma başlamadan önce, failin, azmettirenin veya yardım edenin bizzat pişmanlık göstererek mağdurun uğradığı zararı aynen geri verme veya tazmin suretiyle tamamen gidermesi halinde, verilecek cezanın üçte ikisine kadarı indirilir.(1)" şeklindeki hüküm dikkate alındığında, sanık ..."ın kovuşturma aşamasında müşteki ..."ın tüm zararını gidermesi, müştekinin karar duruşmasından önce 01/03/2016 tarihli dilekçesi ile bu hususa ilişkin beyanda bulunması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 168/1. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK.’nın 42. maddesinin 1. fıkrasında, “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme karşısında, temyiz edilmediğinden bahisle kesinleştirilen hükmün infazı aşamasında ileri sürülen eski hale getirme istemi hakkında Yargıtay ilgili ceza dairesince karar verilmesi gerektiğinden, sanık müdafiinin 24.06.2016 havale tarihli eski hale getirme isteminin merciince incelenmediği ve böylece hükmün usulüne uygun kesinleşmediği belirlenmekle, kesinleşmemiş kararlara karşı kanun yararına bozma isteminde bulunulamayacağından, öncelikle 24.06.2016 tarihli eski hale getirme istemi hakkında Yargıtay ilgili ceza dairesince karar verilmesi sağlanıp usulüne uygun biçimde kesinleştirilmesinden sonra yeniden kanun yararına bozma isteminde bulunulması mümkün olup (TATVAN) 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 07.04.2016 tarihli ve 2015/756 Esas, 2016/348 Karar sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma isteminin REDDİNE, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.