Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/17627 Esas 2022/4021 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
28/01/1999 doğumlu olup olay tarihinde 13,5 yaşında olan tanık ...’ın, soruşturma aşamasındaki 30/07/2012 tarihli beyanında “Evin içerisinde gördüğü kişiyi görse tanıyabileceğini ancak evin dışarısında bekleyen kişiyi tanıyamayacağını”, yine soruşturma aşamasındaki 15/08/2012 tarihli beyanında ise kendisine gösterilen 7 adet fotoğraf arasından dışarıda bekleyen kişi olarak sanığı teşhis ettiği, kovuşturma aşamasındaki bozma öncesi alınan 06/12/2013 tarihli beyanında da “Olayın üzerinden uzunca zaman geçtiğinden sanığın olay yerindeki şahıs olup olmadığından emin olmadığını” söylediği, mahkemece 18/03/2014 tarihli karar ile “Hiç kimsenin durduk yere böyle bir teşhis yapamayacağı ve böylelikle durduk yere iftira da bulunamayacağı” kanaatine varılarak sanığın atılı suçlardan mahkumiyetine karar verildiği, bozma sonrasında ise tanık duruşmada dinlenilmemekle birlikte duruşmada dinlenen müşteki ...’ın, “Kızı ...’un, evin dışında bekleyen şahsın yüzünü görmediğini, emniyette fotoğraflar gösterilince benziyor diyerek teşhis yaptığını” söylediği, sanığın suçu kabul etmeyerek tanığın canlı teşhiste bulunmasını talep ettiği, tanık ... ile sanığın aynı oturumda hazır bulunmadığının anlaşılması karşısında; tanık ... ile sanığın aynı oturumda hazır edilerek, tanığa canlı teşhis yaptırılması ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeden, eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.