Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/5423 Esas 2019/3453 Karar Sayılı İlamı

21. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/5423
Karar No: 2019/3453
Karar Tarihi: 06.05.2019

Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2018/5423 Esas 2019/3453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, iş kazasından dolayı maddi ve manevi tazminat talebinde bulundu. İlk derece mahkemesi kısmen kabul etti ve davalı vekili istinaf yoluna başvurdu. Bölge Adliye Mahkemesi, istinaf başvurusunu esastan reddetti. Davalı vekili temyize başvurdu ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyize kabiliyeti olmadığına karar verildi. Maddi tazminata yönelik temyiz itirazları reddedildi ve hüküm onandı. Kararda 6100 sayılı HMK'nun 353/1-b-1. ve 362/1-a maddeleri kullanıldı.
6100 sayılı HMK'nun 353/1-b-1. maddesi, istinaf taleplerinin kabul veya reddine ilişkin düzenlemeleri içerirken, 362/1-a maddesi, kesinlik sınırına veya temyiz başvurusunun yapılmama nedenlerine ilişkin düzenlemeleri içerir.

21. Hukuk Dairesi 2018/5423 E. , 2019/3453 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ...... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi

Asıl ve birleşen dava dosyaları bakımından davacı, iş kazasından doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne karar verilmesi üzerine davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararının davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

KARAR

Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararlar için kesinlik sınırı, karar tarihi itibariyle 47.530,00T’dir.
Davacı vekili, 50.509,71TL maddi, 30.000,00TL manevi tazminatın davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Mahkemece 50.509,71TL maddi, 15.000,00TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verildiği; ...... Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesince verilen 13/06/2018 tarihli kararda 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-1. maddesi gereğince davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Bölge Adliye Mahkemesi kararını, davalı vekili temyize getirmiştir. Bu kapsamda;
1-Manevi tazminat miktarının, aleyhine hüküm verilen yönünden temyiz sınırının altında kaldığı açıktır.
O halde Bölge Adliye Mahkemesi kararının manevi tazminat yönünden temyiz kabiliyeti olmayıp, davalı vekiline ait temyiz itirazlarının 6100 sayılı HMK."nın 362/1-a maddesi uyarınca KESİNLİKTEN REDDİNE karar verilmiştir.
2- Maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise temyiz kapsamına ve nedenlerine, dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçelere, maddi delillere ve özellikle Bölge Adliye Mahkemesi kararında bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddine, usule ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.