Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8277 Esas 2020/4136 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8277
Karar No: 2020/4136
Karar Tarihi: 19.03.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/8277 Esas 2020/4136 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından bazı sanıklar hakkında mahkumiyet hükmü vermiştir. Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından bu sanıkların temyiz istemleri reddedilmiştir. Bazı sanıkların hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümleri temyiz edilerek Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun verdiği kararlar da dikkate alınarak değerlendirilmiştir. Bu suçlar için verilen hükümlerden bazıları yerinde görülmeyerek bozulmuştur. Kanunlar olarak ise; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. ve 143. maddeleri, Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK'nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararı, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi yer almaktadır.
17. Ceza Dairesi         2020/8277 E.  ,  2020/4136 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜM : Mahkumiyet



    Yerel mahkemece sanıklar ve suça sürüklenen çocuklar hakkında verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
    I- Sanıklar ... ve ... ile suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezalarının miktarları ve türlerine göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasanın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanıklar ... ve ... ile suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK" nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    II- Sanık ... ve suça sürüklenen çocuklar ... ve ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Sanıklar ve suça sürüklenen çocukların ifadeleri ile tüm dosya kapsamı değerlendirildiğinde, mağdurun iş yerine girerek burada gece sayılan zaman dilimini de kapsayacak şekilde vakit geçirdikleri ve hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunu bu şekilde gerçekleştirdikleri anlaşılan sanık ve suça sürüklenen çocuklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 116/4. ve 143. maddelerinini uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından, sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ...’in ve suça sürüklenen çocuklar ... ve ... müdafilerinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    III- Sanık ... hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
    Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/04/2018 tarih, 2014/851 Esas ve 2018/144 Karar sayılı kararı uyarınca aynı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15/11/2018 tarih 2018/339 Esas ve 2018/536 Karar sayılı kararı uyarınca farklı yargı çevresindeki ceza infaz kurumunda başka bir suçtan hükümlü olarak bulunan asıl mahkemesince yapılan sorgusu sırasında duruşmadan bağışık tutulma isteğinde bulunmayan sanığın, "Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki görüşünü bildirdiği ve hükmün açıklandığı son oturumda hazır bulundurulmayıp yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyetine karar verilmesi savunma hakkının sınırlandırılması niteliğinde olduğu" şeklindeki kararları uyarınca; başka suçtan Muş E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan ve duruşmalardan vareste tutulmaya dair bir talebi de bulunmayan sanığın, kısa kararın okunduğu oturuma getirtilmeyerek savunma hakkının kısıtlanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 196. maddesine aykırı davranılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nun temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 19.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.







    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.