KARAR
Hakaret ve tehdit suçlarından sanık ...’un 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 125/2-1., 43/1., 129/1., 106/1-2.cümle, 29/1., 62/1. ve 58. maddeleri uyarınca 2 ay 10 gün ve 18 gün hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/01/2017 tarihli ve 2016/78 esas, 2017/85 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
İstem yazısında;
"Dosya kapsamına göre, sanığın müşteki ..."a yönelik tehdit ve hakaret suçlarını işlediğine ilişkin Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yürütülen 2 ayrı soruşturma neticesinde iki ayrı asliye ceza mahkemesinde dava açıldığı, Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2016/78 esas numaralı dosyasına konu 12/01/2016 tarihli iddianame ile açılan davanın, sanığın müşteki Ahmet"e 15/12/2015 - 16/12/2015 tarihlerinde göndermiş olduğu mesajlar ile ilgili olduğu; Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2016/48 esas numaralı dosyasına konu 16/02/2016 tarihli iddianame ile açılan davanın ise, sanığın müşteki Ahmet"e 22/12/2015 ile 24/12/2015 tarihleri arasında göndermiş olduğu mesajlar ile ilgili olduğu, Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde 20/01/2017 tarihinde sanığın üzerine atılı suçtan cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın 27/02/2017 tarihinde istinaf edilmeden kesinleştiği, Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davadaki tehdit ve hakaret eylemlerine sebebiyet veren olayın farklı olduğu, bu sebeple sanığın kastının yenilendiği gerekçesiyle 14/12/2017 tarihinde sanığın cezalandırılmasına karar verildiği, bu kararın istinaf edilmesi üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 04/12/2018 tarihli ve 2018/1339 esas, 2018/3154 sayılı kararı ile bozulduğu, dosyanın halen derdest olduğu, bu kapsamda, her iki dava dosyasına konu eylemler yönünden ilk düzenlenen iddianamenin 16/02/2016 tarihli iddianame olması nedeniyle hukuki kesintinin oluşmadığı, mesaj içeriklerinin de benzer olduğu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 43/1. maddesinin değerlendirilebilmesi için davaların birlikte görülmesinin zorunlu olduğu gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.”
Hukuksal Değerlendirme:
5237 sayılı TCK’nın “Zincirleme Suç” başlıklı 43. maddesinin 1. fıkrasında; “Bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda, bir cezaya hükmedilir. Ancak bu ceza, dörtte birinden dörtte üçüne kadar artırılır. Bir suçun temel şekli ile daha ağır veya daha az cezayı gerektiren nitelikli şekilleri, aynı suç sayılır. Mağduru belli bir kişi olmayan suçlarda da bu fıkra hükmü uygulanır” şeklinde zincirleme suç tanımlanmış, ikinci fıkrasında ise; “Aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi durumunda da, birinci fıkra hükmü uygulanır” denilmek suretiyle zincirleme suçtan farklı bir müessese olan, aynı nev’iden fikri içtima kuralı düzenlenmiştir.
Türk Ceza Kanunu sistematiğinde, kural olarak yasadaki suç tanımına uygun her bir netice ayrı bir suç oluşturmasına karşın, bu kuralın istisnaları olarak, TCK’nın “suçların içtimaı” bölümünde, 42, 43 ve 44. maddelerine yer verilmiştir. Aynı nev’iden fikri içtima halinde, fiil yani hareket hukuksal anlamda tektir ve bu fiille aynı suç birden fazla kişiye karşı işlenmektedir. Bu durumda hareket tek olduğu için, fail hakkında tek bir ceza verilecek, ancak bu ceza mağdur sayısı fazla olduğu için, TCK’nın 43/1. maddesine göre artırılacaktır. (Ceza Genel Kurulunun 05/06/2012 tarih ve 15/491-219 sayılı ilamı da bu doğrultudadır.)
İnceleme konusu somut olayda; sanığın, katılana karşı 16/12/2015 tarihinde işlediği hakaret ve tehdit eylemleri nedeniyle Tekirdağ Başsavcılığı"nca 08/01/2016 tarihinde iddianame düzenlendiği, Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 27/01/2017 tarih, 2016/78 Esas 2017/85 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın istinaf edilmeksizin kesinleştiği, yine aynı sanık hakkında aynı katılana karşı 24/12/2015 tarihinde işlediği tehdit ve hakaret eylemleri nedeniyle Tekirdağ Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 16/02/2016 tarihinde iddianame düzenlenip Tekirdağ 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 14/12/2017 tarih, 2016/68 Esas ve 2017/468 Karar sayılı ilamıyla mahkumiyet kararı verildiği ve bu kararın İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesi’nin 04/12/2018 tarih, 2018/1339 Esas ve 2018/3154 Karar sayılı ilamı ile bozulmasına karar verildiği ve dosyanın halen derdest olduğu, her iki iddianameye konu eylemlerin, ilk iddianame tarihi olan 08/01/2016 tarihinden önce aynı suç işleme kararı kapsamında hukuki kesintiye neden olmayacak zaman aralığında gerçekleştirildiği, bu suretle sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından tek mahkumiyet hükmü kurulup, TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümleri uygulanması gerekirken, anılan suçlardan iki ayrı mahkumiyet hükümleri kurulmasının hukuka aykırı olduğu belirlenmiştir.
Sonuç ve Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın, Kanun yararına bozma isteği doğrultusunda düzenlediği tebliğnamedeki düşünce yerinde görüldüğünden,
1- Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 27/01/2017 tarihli ve 2016/78 esas ve 2017/85 karar sayılı kararının, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2- Aynı Kanun maddesinin 4-a fıkrası gereğince, sonraki işlemlerin mahallinde tamamlanarak, dosyanın Yüksek Adalet Bakanlığına sunulmak üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na TEVDİİNE, 08/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.