Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/19993 Esas 2022/4295 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince sanığın karşılıksız yararlanma suçundan beraatine karar verildiği, katılan vekilinin istinaf talebi üzerine Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesince davanın yeniden görülmesine karar verilerek, duruşma açılıp ilk derece mahkemesinin beraat kararı kaldırılarak sanık hakkında TCK’nın 163/3. maddesi uyarınca 6.000,00 TL adli para cezasına hükmedildiği anlaşılmakla, hükmün temyizi kabil olduğu belirlenerek yapılan temyiz incelemesinde;
Sanığın temyiz dilekçesinde temyiz sebepleri gösterdiği anlaşıldığından tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.'' ve aynı Kanun'un 294. maddesinin ise; ''Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, karşılıksız yararlanma suçunu işlemediğine, sadece su faturasını yatıramadığından geçmiş su borcundan dolayı bu cezanın verildiğine, daha önceki borcunu her ay yatırdığından mağduriyetinin giderilerek kararın lehine bozulmasını talep ettiğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, beraat kararının kaldırılarak verilen mahkumiyetine dair karar hukuka uygun bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca, usul ve yasaya uygun olan Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Ceza Dairesi'nin kararına yönelik TEMYİZ İSTEMİNİN ESASTAN REDDİ ile HÜKMÜN ONANMASINA, 10/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.