Taksirle Öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/7819 Esas 2015/4241 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK" nın 85/1 ,62,50/4-1,52/2 . maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, mahalli Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu sanık ... hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının mahkemenin takdiri kapsamında olduğu ve takdirin uygulanmaması yönünde kullanıldığı kabul edildiğinden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53/6 maddesinin uygulanmama gerekçesinin yeterli ve açık bir şekilde kararda belirtilmemesi nedenine dayanan tebliğnamenin (a) bendindeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin tüm, Cumhuriyet Savcılarının ise yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve meydana gelen ölüm neticesi gözetilerek, alt sınırdan uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde alt sınırdan hüküm tesisi,
2- Sanık hakkında tayin edilen 1 yıl 8 aylık hapis cezası paraya çevrilirken, birim gün sayısının 605 gün olarak belirlenmesi gerekirken 600 gün olarak belirlenmesi nedeniyle sonuç adli para cezasının 12.100 TL yerine 12.000 TL olarak eksik tayini,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.