Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK" nın 89/1, 89/3-a, 62, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tam kusurlu sanık ... hakkında kurulan hükümde TCK"nın 53/6. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının mahkemenin takdiri kapsamında olduğu ve takdirin uygulanmaması yönünde kullanıldığı kabul edildiğinden, sanık hakkında düzenlenen iddianamede, TCK 53/6 maddenin de uygulanması istenilmiş olmasına karşın, tam kusurlu olarak atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK 53/6 maddesinin uygulanmamış olması gerekçesine dayanan tebliğnamenin (a) bendindeki bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin kusura ve ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, tam kusurlu olduğunun mahkemece de kabul edildiği somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve katılanın hayati tehlike geçirecek ve tam vücut fonksiyon kaybına neden olacak şekilde yaralandığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine, yazılı şekilde hüküm tesisi
Kabule göre de;
2-Sanığa verilen 300 gün adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında"112 birim gün " olarak yanlış şekilde yazılması,
3-Sanık hakkında tayin edilen gün adli para cezasının miktarının belirlenmesi sırasında uygulama maddesinin gösterilmemesi suretiyle, CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.