Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8455 Esas 2021/346 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8455
Karar No: 2021/346
Karar Tarihi: 19.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8455 Esas 2021/346 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık taksirle yaralama suçundan yargılandı ancak kusuru bulunmayınca beraat kararı verildi. Mahalli Cumhuriyet savcısı bu kararı temyiz etti ancak itiraz reddedildi ve karar onandı. Ancak, kararın kanuna aykırı olduğu gerekçesiyle hükmün birinci fıkrası çıkarılarak \"Sanığın taksire dayalı kusurlarının bulunmaması nedeniyle CMK\"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE\" ibaresinin eklenmesi ve diğer hususların aynen bırakılmasıyla düzeltme yapıldı. Kararda CMK'nın 223/2-b ve 223/2-c maddeleri yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2019/8455 E. , 2021/346 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-b maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının kusur durumuna ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazların reddine, ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 20:05 sıralarında müşteki otomobili ile meskun mahal dışı, aydınlatmanın olmadığı, iki yönlü, 7.4 metre genişliğindeki asfalt yolda seyir halindeyken, karşı yönde seyir halinde olan sanığın idaresindeki kamyona çarpması şeklinde meydana gelen kazada, kusuru bulunmayan sanık hakkında CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, olayda suçun sanık tarafından işlenmediğinin sabit olduğu gerekçe gösterilerek aynı Kanunun 223/2-b maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının "birinci" fıkranın hükümden çıkarılarak, yerine "Sanığın taksire dayalı kusurlarının bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince BERAATİNE" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.01.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.