Hırsızlık ve hırsızlığa teşebbüs suçlarından sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h (2 kez), 35 ve 62. (iki kez) maddeleri uyarınca 4 yıl 2 ay hapis ve 2 yıl 1 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına dair ANKARA 35. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/01/2019 tarihli ve 2017/1022 esas, 2019/25 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 02/03/2020 gün ve 94660652-105-06-10888-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/03/2020 gün ve 2020/31498 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamına göre;
1-Sanığın 19/11/2016 tarihinde müştekinin sorumlusu olduğu markete girerek parasını ödemeden bir montu üzerine giydiği ve başka montu alıp çıkmasını müteakip, sanığın bu kez de 23/11/2016 tarihinde yine aynı markete girerek montun alarmını söküp üzerine giydiği sırada market görevlisi tarafından yakalanması şeklinde gelişen somut olayda, sanığın anılan marketten değişik zaman dilimlerinde gerçekleştirdiği hırsızlık eylemlerinin aynı mahiyette bulunduğu, suç tarihlerinin çok yakın olduğu, bu eylemlerin tek bir suç işleme kararı icrası kapsamında farklı tarihlerde işlendiğinin anlaşılması karşısında, Mahkemesince 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 43. maddesinde öngörülen zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı yönünde bir değerlendirme yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde
2- Somut olayda, sanığın 19/11/2016 tarihinde gerçekleştirdiği hırsızlık eyleminin saatinin güvenlik kamerası kayıtlarına göre 18:47 olduğu ve anılan tarihe ilişkin olarak gece vaktinin saat 18:34’te başladığı, bu halde hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında, hüküm kurulurken 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 143/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
1- Sanık ...’ın, 19/11/2016 tarihinde müştekinin sorumlusu olduğu markete girerek bir adet montu üzerine giyip başka bir montu da eline alıp parasını ödemeden marketten çıktığı ve bu şekilde iki adet montu çaldığı, ardından 23/11/2016 tarihinde yine aynı markete girerek bir adet montun alarmını söküp üzerine giydiği ve marketten çıkacağı sırada market görevlisi tarafından yakalandığı olayda, sanığın eylemlerinin aynı suçu işleme kararının icrası kapsamında, suç tarihleri arasındaki zaman dilimi de dikkate alındığında bir bütün olarak zincirleme suçu oluşturduğunun anlaşılması karşısında; sanık hakkında aynı iş yerinden gerçekleştirdiği hırsızlık eylemleri nedeniyle tek hüküm kurulup sanığın cezasının 5237 sayılı TCK’nın 43/1. maddesi gereğince arttırılması yerine yazılı şekilde ayrı ayrı mahkûmiyet hükümleri kurulmak suretiyle karar verilmesi,
2- Dosya kapsamındaki güvenlik kamerası kayıtlarına göre sanığın 19.11.2016 tarihli hırsızlık suçunda eylem saatinin 18.47 olduğunun ve UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre, suç tarihinde gece vaktinin saat 18.34’te başladığının, bu suretle 19.11.2016 tarihli hırsızlık suçunun gece vakti işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi nedenleriyle kanun yararına bozma istemleri yerinde görüldüğünden, (ANKARA) 35. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen, 14.01.2019 tarihli ve 2017/1022 E., 2019/25 K. sayılı hükmün belirtilen nedenlerle 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (c) bendi uyarınca aleyhe sonuç doğurmamak ve yeniden yargılama yapılmamak üzere BOZULMASINA, 05/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi