Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26620 Esas 2016/9752 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/26620
Karar No: 2016/9752
Karar Tarihi: 05.05.2016

Hakaret - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2015/26620 Esas 2016/9752 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakaret suçuyla mahkum edilmiştir. Temyiz edilen karar incelendiğinde suçun kanıtlarla ispatlandığı ve mahkumiyet kararının doğru olduğu sonucuna varılmıştır. Ancak suçun işlendiği yerin aleni olmaması nedeniyle TCK'nın 125/4. maddesinin uygulanması hatalı bulunarak, ceza adlı para cezasına indirilmiştir. Kanun maddesi olarak TCK'nın 125/4. maddesi açıklanmamıştır.

18. Ceza Dairesi 2015/26620 E. , 2016/9752 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler, gerekçe içeriğine göre ve suç tarihine göre; sanığın istinabe suretiyle savunmasının alındığı duruşmada CMK"nın 196/2. maddesi gereğince ifadesini esas mahkemesinde vermek isteyip istemediğinin sorulduğu, sanığın istinabe mahkemesinde ifade vermek isteğine yönelik beyanı üzerine savunmasının alındığı; 49,60 TL yargılama giderinin de terkin tutarından fazla olduğunun anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen hakaret eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anlaşılmış ve başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçun işlendiği cezaevi ziyaret görüş kayıt yerinin aleni yer olmadığı gözetilmeden, TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanması,
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları bu nedenle yerinde ise de, bu aykırılık yeniden duruşma yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Yasanın 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca tebliğnameye kısmen aykırı olarak, TCK"nın 125/4. maddesinin uygulanmasına dair kısım hüküm fıkrasından çıkarılıp, uygulamaya göre de sonuç adli para cezasının “7600 TL"ye indirilmesi" biçiminde HÜKMÜN DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.05.2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.