
Esas No: 2021/23735
Karar No: 2022/4244
Karar Tarihi: 10.03.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/23735 Esas 2022/4244 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında 2015 yılında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, bir önceki suçu nedeniyle mükerrer olduğu gerekçesiyle koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından itiraz edilmiş ve Daire tarafından incelenmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 58/6 maddesi uyarınca sanığın hapis cezası mükerrer olması nedeniyle infaz rejimine göre çektirilmesi, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanması kararlaştırılmıştır. Ancak sanık bir önceki suçu nedeniyle mükerrer olmadığından koşullu salıverilme hükümlerinden yararlanması gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143, 35 ve 62. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun'un 108/3 maddesi ve 58/6 maddesi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/11/2015 tarihli ve 2015/532 E., 2015/802 K. sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143, 35 ve 62. maddeleri uyarınca 1 yıl 6 ay 22 gün hapis ile cezalandırılmasına karar verilmiş olup, hükmün süresi içinde sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 17/02/2021 gün ve 2020/4489 E. - 2021/2943 K. sayılı ilamı ile sanık hakkındaki hırsızlık suçundan kurulan hükmün onanmasına yönelik Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11/12/2021 gün, KD-2021/57321 sayılı karar düzeltme talebi üzerine CMK'nın 308. maddesi uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosya dairemize gönderilmekle yapılan incelemede;
Sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmünde, İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2006/453 esas, 2006/602 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca 2 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği ve bu kararın 18/02/2013 tarihinde kesinleştiği anlaşıldığından; 5237 sayılı TCK 58/6. maddesi uyarınca sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik hükümlerinin uygulanmasına, ancak söz konusu ilamda da tekerrür hükümleri uygulandığından sanığın ikinci kez mükerrir olduğu, bu nedenle 5275 sayılı Yasanın 108/3 maddesi uyarınca koşulla salıverilme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verildiği, tekerrüre esas alınan İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/453 E.-2006/602 K. sayılı hükmünün sanık müdafiinin temyizi üzerine Yargıtay 6.Ceza Dairesinin 18/02/2013 tarihli 2009/25854 E.-2013/2443 K. sayılı ilamı ile tekerrüre esas alınan İzmir 18.Asliye Ceza Mahkemesinin 2001/208 E.-2002/577 K. sayılı ilamına konu suçun işlendiği tarihte sanığın 18 yaşından küçük olduğunun anlaşılması karşısında; hüküm fıkrasından tekerrürle ilgili bölümlerin çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verildiği, sanık hakkında itiraza konu İzmir 21.Asliye Ceza Mahkemesinin 18/11/2015 tarihli ve 2015/532 E., 2015/802 K. sayılı kararında tekerrüre esas alınan İzmir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 2006/453 esas, 2006/602 kararında, Yargıtay 6.Ceza Dairesinin düzeltilerek onama kararı göz önüne alındığında, tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı, sanığın İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/453 E.-2006/602 K. sayılı ilamından dolayı ikinci kez mükerrir olmadığı, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/3 maddesi uyarınca koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi nedeniyle hükmün düzeltilerek onanması yönündeki Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı itirazının KABULÜNE ve İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/11/2015 tarihli ve 2015/532 E., 2015/802 K. sayılı kararının onanmasına ilişkin Dairemizin 17/02/2021 tarihli, 2020/4489 E., 2021/2943 K. sayılı kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve mahkemece tekerrüre esas alınan İzmir 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/453 E.-2006/602 K. sayılı hükmünün, Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 18/02/2013 tarihli 2009/25854 E.-2013/2443 K. sayılı ilamı ile hüküm fıkrasından tekerrürle ilgili bölümlerin çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanmasına karar verildiği, sanığın ikinci kez mükerrir olmadığı, sanığın koşullu salıverilme hükümlerinden yararlanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm kısmından ‘g))Sanığın ikinci kez mükerrir olması nedeniyle 5275 sayılı yasanın 108/3 maddesi uyarınca koşullu salıverilme hükümlerinin uygulanmasına YER OLMADIĞINA,’ şeklindeki bendin çıkartılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.