Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2145 Esas 2020/2951 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2145
Karar No: 2020/2951

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2145 Esas 2020/2951 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davasında, davacı-karşı davalı erkek tarafından reddedilen boşanma davaları, kusur belirlemesi, velayet düzenlemesi ve tazminat talepleri ile kadının ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmı üzerine temyiz başvurusu yapılmıştır. Mahkeme, ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesini reddederken, diğer temyiz itirazlarını da incelenmiştir. Dosyadaki yazılara dayanarak yapılan inceleme sonucunda, kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün olmadığı belirtilmiştir. Ancak, davacı-karşı davalı erkeğin maddi ve manevi tazminat talebinin hüküm altına alınmamasının usul ve kanuna aykırı olduğu, bu nedenle kararın bu kısmının bozulması gerektiği anlaşılmıştır. Sonuç olarak, kararın ziynet alacaklarına yönelik temyiz dilekçesi açısından reddedilmesine, tazminat talebi açısından bozulmasına ve diğer konuların onanmasına karar verilmiştir.
İlgili kanun maddeleri:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362l-a maddesi: Temyiz sınırının altındaki miktarlar için verilecek hükümler kesindir.
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1-2 maddesi: Maddi ve manevi tazminat talepleri.

2. Hukuk Dairesi 2020/2145 E. , 2020/2951 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma-Ziynet ve Çeyiz Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından, reddedilen kendi boşanma davaları, kusur belirlemesi, velayet düzenlemesi, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ile reddedilen kendi tazminat talepleri ve kadının ziynet alacağı davasının kabul edilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Ziynet alacağının miktarı 42.609,75 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı 58.800 TL"yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362l-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin sair temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a)Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ait temyiz itirazlarının incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
b)Davacı-karşı davalı erkek dava dilekçesi ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkemece davacı-karşı davalı erkeğin tazminat (TMK m. 174/1-2) talebi hakkında olumlu ya da olumsuz bir hüküm kurulmaması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2/b) bendinde gösterilen sebeple BOZULMASINA, davacı-karşı davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıda (1.) bentte açıklanan sebeple REDDİNE, kararın bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda (2/a) bendinde gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi.15.06.2020 (Pzt.)