Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/22905 Esas 2022/4232 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 26/09/2013 tarih ve 2013/377 esas sayılı karar ile hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın kesinleştiği 07/11/2013 tarihinden itibaren 5 yıllık denetim süresi içerisinde 12/10/2015 tarihinde işlediği kasıtlı suç nedeniyle bildirim yapılan Malatya 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 22/12/2020 tarih 2020/324 esas sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK'nın 191/1. maddesinde tanımlanan kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak suçuna ait olduğu ve 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesinin o tarihte yürürlükte olan 5. fıkrasına göre tedavinin ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçu kapsamında açılmış olan davanın düşürülmesine karar verileceği hususu bulunduğu ancak, sanığın UYAP'tan alınan adli sicil kaydına göre, 03/01/2014 tarihinde işlediği hırsızlık suçundan, Malatya 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 20/03/2014 tarih ve 2014/40 E.-197 K.sayılı ilamı ile TCK’nın 142/1-b, 116/1 ve 151/1 maddeleri uyarınca mahkumiyetine karar verildiği, kararın 26/02/2018 tarihinde kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, hükmün açıklanması koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, müştekiye ait işyerinden gündüz saatlerinde cep telefonu çalması şeklindeki eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu için öngörülen cezanın üst sınırına göre aynı Kanun'un 66/1-e, 67/4. maddelerine göre hesaplanan 12 yıllık olağanüstü zamanaşımı süresinin, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 07/11/2013 tarihi itibariyle durduğu ve sanığın denetim süresi içerisinde işlediği kasıtlı suçtan dolayı verilen hükmün kesinleşmiş olması karşısında, denetim süresi içerisindeki suçun işlendiği 03/01/2014 günü yeniden işlemeye başladığı nazara alındığında, suçun işlendiği 11/06/2009 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK'nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 10/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.