Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1930 Esas 2020/444 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1930
Karar No: 2020/444
Karar Tarihi: 15.01.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - hakaret - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1930 Esas 2020/444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık çocuğun cinsel istismarı suçundan ve hakaret suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, cinsel istismar suçuyla ilgili olarak, yeni kanun maddeleri nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği belirtilmiştir. Bu suçun sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve süreklilik arz etmediği vurgulanmıştır. Hakaret suçuyla ilgili olarak ise, uzlaştırma işlemi uygulanmadan hüküm kurulduğu için tekrar değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi-fıkrasına göre, suçun işlendiği zamana göre yasal düzenlemelerin farklı olması durumunda, failin lehine olan kanun hükmü uygulanacaktır. 6545 sayılı Kanunun 58-61. maddeleri ve 5237 sayılı Kanunun 102-105. maddeleri cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlemesini içermektedir.

14. Ceza Dairesi 2016/1930 E. , 2020/444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, hakaret
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve hakaret suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan verilen mahkumiyet kararıyla ilgili olarak, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçların yeniden düzenlenmesi ve mevcut haliyle olay günü sanığın, markette bulunan mağdureye cinsel amaçla sarılıp yanağına dokunarak öpmeye çalışması eyleminin ani, kesintili şekilde gerçekleşip, süreklilik arz etmemesi nedeniyle sarkıntılık düzeyinde kalan çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu nazara alınıp, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü gözetilerek lehe olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükümle ilgili olarak ise müsnet suçun 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde düzenlenen uzlaşma hükümleri kapsamında kaldığı gözetilip, uzlaştırma işlemi uygulandıktan sonra neticesine göre sanığın hukuki durumunun tekrar değerlendirilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.