Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/11973 Esas 2015/4172 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, müştekiler vekilleri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Meydana gelen olayda yaralanmaları nedeniyle suçtan zarar gördükleri anlaşılan küçük mağdurlar ... ve ..."e 5271 sayılı CMK"nın 234/2. maddesi uyarınca yargılama aşamasında zorunlu vekil atanmadığından, mağdurlara temyiz aşamasında atanması sağlanan zorunlu vekilin hükmü temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, adı geçen mağdurların yaralanması nedeniyle suçtan doğrudan zarar gördükleri ve zorunlu vekillerinin hükmü temyiz etmesi suretiyle katılma iradesi ortaya konan mağdurlar .... ile soruşturma aşamasında sanıktan şikayetçi olan ancak kovuşturma aşamasında beyanları alınmayan ve yargılamadan haberdar edilmeyen mağdur ..."in yaralanması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz haklarının bulunduğu kabul edilip, suçtan doğrudan zarar gören mağdurların, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmalarına karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanlar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde saat 14.00 sıralarında, sanığın yönetimindeki karpuz yüklü kamyonla meskun mahal dışında çift yönlü, asfalt zemin, genişliği 5.70 metre olan yolda seyrederken, olay yerinde önünde seyreden mağdur ..."ın yönetimindeki otomobile arkadan çarpması sonucunda, otomobilin yolun sağındaki tarlaya yuvarlanmasıyla, otomobilde bulunan 6 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, iki kişinin vücudunda ağır kemik kırığı meydana gelecek şekilde, bir kişinin ise basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandıkları olayda; sanığın şoförlüğünü yaptığı 1979 model ve 09.02.2006 tarihinden sonra fenni muayenesi yapılmamış olan kamyon ile seyir halinde bulunduğu sırada kazanın meydana geldiği, sanık, aşamalarda aracın freninin patlaması nedeniyle kazanın meydana geldiğini savunmuş ise de, frenin patladığına ilişkin teknik bir tespit bulunmamakla birlikte fren patlasa dahi aracını teknik özelliklerine uygun bir şekilde model ve yaşını dikkate almaksızın kullanan, tehlikeyi fark ettiği anda da hızlı seyretmesi nedeniyle gerekli önlemi alamayan sanığın kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,İsabetsiz olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.