MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

K A R A R

Davacı, davalı idare ile aralarında imzalanan sözleşme süresince 5510 sayılı yasada yapılan değişikliğin davalı tarafından yanlış yorumlandığını ve şirketin istihkaklarından haksız kesintiler yapıldığını, 5510 sayılı yasanın 81 maddesine eklenen bende göre sigorta primlerini düzenli ödeyen ve sigortasız işçi çalıştırmayan işverenleri teşvik etmek amacıyla sigorta pirim oranının %5 lik kısmının hazinece karşılanacağının belirtildiğini, müvekkilinin 5510 sayılı yasanın yürürlüğünden itibaren bu kanun gereğince 5 puanlık indirimleri uygulamak suretiyle sigorta primlerini tahakkuk ettirdiğini ve ödediğini, ancak davalı idarenin söz konusu pirim indirimlerini hak edişlerinden haksız olarak kestiğini ileri sürerek 13.010,62 TL nin kesinti tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 28.03.2012 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini 26.672,21 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece,davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davacı, hak edişlerinden haksız kesinti yapıldığını belirterek haksız yere kesinti yapılan 26.672,21 TL.nin kesinti tarihinden itibaren avans faiziyle tahsili istemiyle eldeki davayı açmıştır.Mahkemece davanın kabulü ile, 26.672,21 TL.nin herbir kesinti tarihinden itibaren avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.Borçlar Kanunun 101/1 (6098 Sayılı Türk Borçlar Kanununun 117) maddesi uyarınca muaccel bir borcun borçlusu ancak alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Muaccel hale gelmiş bir borçtan dolayı alacaklının herhangi bir ihtarı yok ise anılan yasa maddesi uyarınca faize ancak dava tarihinden itibaren hükmedilmesi gerekir.Dava konusu olayda davacı,kendi hak edişlerinden kesilen dava konusu miktarların ödenmesi için dava tarihinden önce davalıya ihtar çekerek onu temerrüde düşürdüğünü iddia ve ispat etmemiştir. Bu itibarla hüküm altına alınan 13.010.62 TL"ye dava tarihinden ıslah edilen kısma ise ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanması zorunludur. Mahkemece, davadan önce davalının temerrüde düşmediği gözetilerek hüküm altına alınan miktara dava ve ıslah tarihinden itibaren faiz uygulanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
3- Davalı kurum Üniversite olup, Harçlar Kanununun 13/j maddesi gereğince harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına karar verilmesi olanaksızdır. Mahkemenin değinilen bu yönüde gözardı ederek davalıdan harç alınmasına karar vermesi usul ve yasaya aykırıdır. Bozmayı gerektirir.
Ne varki bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden usulün 438/7. maddesi uyarınca hüküm düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıdan 1. bentte açıklanan nedenlerle; davalının diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca mahkeme kararının hüküm bölümünün 1. bendinin karardan çıkartılarak yerine aynen (davanın kabulüne, 13.010,62 TL"nin dava, bakiye 13.661,59 Tl"nin ıslah tarihi olan 28.03.2012 tarihinden itibaren işleyecek değişken oranlardaki avans faiziyle davalıdan tahsiline) söz ve rakamlarının yazılmasına, (3) numaralı bent gereğincede, mahkeme kararının hüküm bölümünün ikinci bendinin bütünüyle karardan çıkartılarak yerine aynen (davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına, davacı tarafından yatırılan 193.25 TL peşin harç ve 203 TL ıslah harcının istemi halinde davacıya iadesine) söz ve rakamlarının yazılmasına, hükmün düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 18.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.