Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25528 Esas 2022/4367 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik müşteki vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından açılan davalarda suçtan doğrudan zarar görmeyen ve bu nedenle de davaya katılma hakkı bulunmayan müşteki ...’nın hükmü temyiz etme hakkı olmadığı anlaşılmakla; bu kararlara yönelik müşteki vekilinin temyiz isteminin 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında kamu görevlisine karşı görevinden dolayı hakaret suçundan hükmolunan temel cezanın doğrudan TCK'nin 125/3-a maddesi uyarınca tayini yerine, aynı Kanun’un 125/1. maddesi ile belirlenip daha sonra TCK’nin 125/3-a maddesi gereğince artırım yapılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve müşteki vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmeyen şikayetçi ...'nın gerekçeli kararın tebliği üzerine hükmü temyiz ettiği anlaşıldığından; şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMUK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Şikayetçi ...'na davadan haberdar edilip delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devamla hüküm kurulması suretiyle CMK'nın 233/1 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve şikayetçi vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, 14/03/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.